Με έναν από τους ωραιότερους κήπους στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, δίπλα στην Αγία Σοφία, και σε σημείο που δεν είναι ορατό εύκολα, σε χαμηλότερο επίπεδο από τον δρόμο, είναι ένας ακόμη ναός, του Ιωάννη Προδρόμου.
Διασταύρωση των οδών Μακένζι Κινγκ, Παύλου Μελά και Ικτίνου, στο κέντρο της πόλης, μια καταπράσινη όαση, ένας κήπος στον οποίο οδηγούν μαρμάρινα σκαλοπάτια με έντονα σημάδια φθοράς, απομεινάρια του παρελθόντος, μεταφέρει τον επισκέπτη σε άλλη εποχή, πίσω στον χρόνο.
Ιδιαίτερος ο ναός ως προς το σχήμα, μετά τις επεμβάσεις που έχουν γίνει, με τον δεξί τοίχο φτιαγμένο από γυαλί που επιτρέπει στο φως να περνά στο εσωτερικό. Η δεξαμενή που υπάρχει στον χώρο ανήκει σε ρωμαϊκό κτίσμα (Νυμφαίο). Ενδεχομένως να ήταν βαπτιστήριο της παλαιοχριστιανικής εκκλησίας που υπήρχε εκεί πριν χτιστεί η Αγ. Σοφία.
Κάτω από την αυλή υπάρχει διάδρομος και δύο υπόγειοι χώροι, στοές ή κρύπτες, που ανακαλύφτηκαν το 1892 από τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου. Σε έναν από αυτούς υπάρχει μικρή πηγή.
Στο κέντρο της αυλής υπάρχουν τα ερείπια μίας βυζαντινής εκκλησίας η οποία έμοιαζε πολύ με τη Ροτόντα –φυσικά μικρότερη- η οποία επίσης ήταν χτισμένη πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού.
Υποστηρίζεται επίσης πως το σημείο του ναού και των στοών ήταν μάλλον δίπλα στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου μαρτύρησε και ο πολιούχος Άγιος Δημήτριος. Μάλιστα σύμφωνα με άλλες θεωρίες ο Άγιος Δημήτριος έδρασε σε αυτές τις κατακόμβες οι οποίες αργότερα αποτέλεσαν την φύλακή του, πριν μεταφερθεί στην Κρύπτη για να εκτελεσθεί.
Λένε ακόμη πως στην πυρκαγιά του 1917, που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της Θεσσαλονίκης, το μοναδικό ανέπαφο σημείο της πόλης ήταν αυτή ακριβώς η εκκλησία μαζί με τις εικόνες που Ιωάννη Προδρόμου.
Είναι πάντως ένα σημείο στο κέντρο της πόλης που αξίζει με το παραπάνω μια στάση!
Κείμενο : Λία Μαλλίδου
Φωτογραφίες : Δημήτρης Συμεωνίδης
