Αυτό που έζησε ένας οδηγός στο Martinsburg της Δυτικής Virginia δείχνει πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε προσοχή στο περιβάλλον γύρω μας. Όταν αυτός ο άντρας είδε μια γυναίκα στον δρόμο ένα πρωί, σταμάτησε να ελέγξει αν όλα ήταν καλά.
Ανησυχώντας, οδήγησε προς το μέρος της γυναίκας, κατέβασε το παράθυρο και την ρώτησε αν ήταν καλά. Η ηλικιωμένη είπε ότι πήγαινε σε ένα μαγαζί… στο Hedgeville. “Ήμουν σοκαρισμένος – είναι 10 λεπτά απόσταση το Hedgeville με το αυτοκίνητο από εδώ που είμαστε “, είπε ο οδηγός.
Συγκρατώντας τα δάκρυα της, η γυναίκα εξήγησε ότι ήταν από το Hedgeville, αλλά όταν πέθανε ο γιος της, μετακόμισε στο Martinsburg, όπου δεν ήξερε κανέναν. Γεμάτος συμπόνια για την γυναίκα, ο άντρας της είπε να μπει μαζί του στο αυτοκίνητο. “Έδειχνε λιγάκι μπερδεμένη, γι’αυτό της είπα να μπει μέσα και να την πάω όπου ήθελε, για να φτάσει σπίτι με ασφάλεια.”
Ευτυχώς, η γυναίκα μπήκε μέσα και οδήγησε τον οδηγό του αυτοκινήτου στο πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής του. Έμαθε ότι το όνομα της ήταν Isabelle. Ήταν 93 ετών και ήταν Ιθαγενής Αμερικανίδα. Είπε στο οδηγό για τον πρώτο της γάμο – ο οποίος έγινε όταν ήταν 13 ετών – για τους 5 συζύγους της και για τα βουνά όπου μεγάλωσε. “Ήταν απίστευτη, τόσο ζωντανή και γεμάτη χιούμορ”, θυμάται ο άντρας.
Με όλες τις συναρπαστικές ιστορίες της Isabelle, το ταξίδι προς το Hedgeville φάνηκε σαν μια στιγμή. Ο σοφέρ της την περίμενε μπροστά στο μαγαζί και έπαθε πλάκα όταν εκείνη γύρισε μόνο με ένα βάζο καφέ στιγμής. Στον δρόμο για το σπίτι, η Isabelle ξέχασε την διεύθυνση της. “Ξέρεις πού μένω;” ρώτησε μπερδεμένη και ο άντρας απάντησε,
“Όχι, αλλά ας συνεχίσουμε να οδηγάμε. Ίσως το θυμηθείς στον δρόμο.” Στον δρόμο για το σπίτι θυμήθηκε ότι δούλευε σε φάρμα σε ηλικία 12 ετών. Γνώρισε τον πρώτο της έρωτα στο περιβόλι, αλλά δεν ήταν γραφτό γιατί η σχέση με ένα “κόκκινο κορίτσι” ήταν απαγορευμένη.
Όταν τελικά έφτασε σπίτι της, κοίταξε τον άντρα και του είπε, “Δεν ξέρω από που είσαι, αλλά θέλω να σε ευχαριστήσω”. Ο οδηγός συγκινήθηκε και έδωσε στην Isabelle την κάρτα του, λέγοντας της να τον καλέσει όποτε χρειαζόταν βοήθεια.
“Πιθανόν να μην ξαναδώ την Isabelle ποτέ. Αλλά μου χάρισε μια από τις πιο απίθανες μικρές περιπέτειες και μου επέτρεψε να ταξιδέψω πίσω στον χρόνο και να ζήσω τις ιστορίες της ζωής της. Ελπίζω να είναι καλά, να ξέρει ότι είναι απίθανη και ότι άγγιξε την ζωή μου σήμερα.”
Είναι ωραίο να βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι σαν αυτόν τον οδηγό, που δεν αγνοούν τους ηλικιωμένους, αλλά τους βοηθάνε και τους ακούνε. Αν δεν θέλετε να ακούσετε τις ιστορίες από τις ζωές των άλλων, τότε θα χάσετε μια υπέροχη εμπειρία.
Πηγή: fanpage
