132 χρόνια μετά τη βύθισή του, ήταν θαμμένο μέσα στη λάσπη, που το προστάτεψε από τη φθορά του χρόνου. Εντυπωσιακές φωτογραφίες με τα ευρήματα…Το 1987, μια ομάδα από κυνηγούς θησαυρών ανακάλυψε ένα ατμόπλοιο θαμμένο βαθιά κάτω από τόνους λάσπης στο Κάνσας. Ήταν το ατμόπλοιο «Αραβία», το οποίο βυθίστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1856 βόρεια της πόλης του Κάνσας, όταν η καρίνα του διαπεράστηκε από έναν χοντρό κορμό δέντρου. Το κουφάρι του πλοίου παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά του ποταμού. Εξαφανίστηκε και πολύ σύντομα σταμάτησε κάθε έρευνα. Μόνο οι θρύλοι και οι ιστορίες που διαδίδονταν από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά, παρέμειναν να υπενθυμίζουν την ύπαρξη του.
Το χρονικό της βύθισης
Το 1856, το ατμόπλοιο «Αραβία» είχε ξεκινήσει από το Σαιντ Λούις, δυτικά από το Μισούρι, για να παραδώσει εμπόρευμα σε 16 παραμεθόριες πόλεις, βάρους 200 τόνων. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, και τίποτα δεν προμήνυε ότι θα ήταν το τελευταίο του ταξίδι. Καθώς το ατμόπλοιο πήγαινε κανονικά την πορεία του, προσέκρουσε σε ένα χοντρό κορμό καρυδιάς, ο οποίος προκάλεσε ρήγμα και το πλοίο άρχισε να μπάζει νερά.
Τα ανώτερα καταστρώματα του πλοίου παρέμειναν πάνω από το νερό, όλοι οι επιβαίνοντες κολύμπησαν και έφτασαν ασφαλείς στις όχθες του ποταμού και το μόνο θύμα ήταν ένα μουλάρι, που ήταν δεμένο. Το «Αραβία» σκεπάστηκε γρήγορα από τη λάσπη και μέχρι το επόμενο πρωί φαίνονταν μόνο τα φουγάρα και η γέφυρα του καπετάνιου. Παρ’ όλες τις προσπάθειες διάσωσης, τις επόμενες μέρες τα σημάδια του πλοίου εξαφανίστηκαν εντελώς, καθώς παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά του ποταμού Μισούρι. Με την πάροδο του χρόνου, ο ποταμός μετατοπίστηκε μισό μίλι ανατολικά και 132 χρόνια μετά, το ναυάγιο ανακαλύφθηκε στην σημερινή πόλη του Κάνσας.
Στη δεκαετία του 1860, η Ελίζα Σόρτορ αγόρασε το ακίνητο στο οποίο είχε θαφτεί το ατμόπλοιο και διάφοροι θρύλοι κυκλοφορούσαν για το «πλοίο – φάντασμα», όμως το χαρακτήριζαν. Το 1987, ο Μπομπ Χάλει από το Κάνσας παρέα με τους γιους του, αποφάσισαν να ψάξουν για το θρυλικό «Αραβία». Χρησιμοποίησαν παλιούς χάρτες και ένα μαγνητόμετρο πρωτονίου για να ανακαλύψουν την πιθανή θέση του, και τελικά το εντόπισαν μισό μίλι από το ποτάμι και 15 μέτρα κάτω από το έδαφος σε μια αγροτική περιοχή του Κάνσας.
Ζήτησαν την άδεια από την ιδιοκτήτρια του κτήματος και εκείνη δέχτηκε με την προϋπόθεση ότι οι εργασίες πρέπει να ολοκληρωθούν πριν από την δεντροφύτευση, την άνοιξη. Οι εργασίες άρχισαν αμέσως, με μπουλντόζες, εκσκαφείς, τρυπάνια ενώ μίσθωσαν και μια εταιρεία γεωτρήσεων για να σκάψει ένα πηγάδι 20 μέτρων χάρη στο οποίο μπορούσαν να απομακρύνουν 20.000 λίτρα νερού το λεπτό. Κάθε μέρα που περνούσε η τρύπα που έσκαβαν όλο και μεγάλωνε.
Στις 26 Νοεμβρίου του 1988, το πρώτο μέρος του «Αραβία» εμφανίστηκε! Τέσσερις μέρες αργότερα άρχιζαν να εντοπίζονται διάφορα αντικείμενα από το εμπόρευμα που μετέφερε, με πρώτη μια ελαστική γαλότσα Goodyear. Η λάσπη φάνηκε ότι ήταν ένα πολύ δυνατό συντηρητικό, καθώς δεν άφηνε τον αέρα να περάσει, και εκτός από τα αντικείμενα που βρέθηκαν άθικτα, βρέθηκαν και τρόφιμα έτοιμα προς κατανάλωση.
Ο «θησαυρός» του πλοίου περιλάμβανε καπέλα από κάστορα, αξεπέραστης ποιότητας και αδιάβροχα, πάνω από 4.000 παπούτσια και μπότες μέσα σε κουτιά έτοιμα για παράδοση, ένα βαρέλι μπύρα από το 1856, διάφορα εισαγόμενα γαλλικά αρώματα που ακόμη μύριζαν, βαμβακερά αραβικά υφάσματα και φορέματα, πορσελάνινα σερβίτσια και φάρμακα εποχής.
Όλα τα ευρήματα που βρέθηκαν στο ναυάγιο στεγάζονται σήμερα με ένα μικρό μουσείο στο Κάνσας, που ονομάζεται «Ατμόπλοιο Αραβία». Από το 2013, το μουσείο συνέχισε να προσελκύσει περισσότερους από 80.000 επισκέπτες ετησίως. Περιγράφεται από την εφημερίδα «Wall Street Journal» ως «συναρπαστικό» μουσείο με μια «συναρπαστική» ιστορία. Η έκθεση «US News & World Report» το κατατάσσει νούμερο ένα στη λίστα του με τα «καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει όποιος επισκέπτεται την πόλη του Κάνσας».
Λίγα λόγια για την ιστορία του
Το «Αραβία» κατασκευάστηκε το 1853 στην Πενσυλβάνια και είχε μέγιστη ταχύτητα πάνω από πέντε μίλια την ώρα. Αρχικά ταξίδευε στους ποταμούς του Οχάιο και του Μισισίπι, μέχρις ότου το αγόρασε ο καπετάνιος Τζον Σόου, ο οποίος το χρησιμοποιούσε μόνο σε ταξίδια στον ποταμό του Μισούρι. Το πρώτο ταξίδι του ήταν να μεταφέρει 109 στρατιώτες από το Fort Leavenworth στο Fort Pierre, το οποίο βρισκόταν επάνω στον ποταμό στη Νότια Ντακότα. Την άνοιξη του 1856, το σκάφος πωλήθηκε στον καπετάνιο Γουίλιαμ Τερίλ και έκανε δεκατέσσερα ταξίδια πάνω-κάτω στο Μισούρι κατά τη διάρκεια της ιδιοκτησίας του. Τον Μάρτιο, το πλοίο συγκρούστηκε με ένα εμπόδιο και σχεδόν βυθίστηκε, έχοντας καταστραφεί το πηδάλιο του. Το πλοίο επισκευάστηκε κοντά στο Πόρτλαντ και ήταν έτοιμο για το επόμενο ταξίδι, το οποίο όμως έμελλε να είναι και το τελευταίο του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
