Οι κοινωνικές δυνάμεις που συσπειρώθηκαν από τις αρχές αυτής της ιστορικής δεκαετίας γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η βάση μιας νέας πολιτικής πλειοψηφίας ,ικανής να ανατρέψει με δημοκρατικά μέσα το καθεστώς της ιδιότυπης φεουδαρχίας που κυριάρχησε στην Πολιτική, στην Οικονομία και στους Θεσμούς, οδηγώντας τη χώρα στην πιο βαθιά κρίση μετά τη Μεταπολίτευση.
Αυτή η νέα πλειοψηφία εκφράστηκε ήδη σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις. Σάρωσε την προπαγάνδα της διαπλοκής, ξεπέρασε τους εσωτερικούς κλυδωνισμούς και εξακολουθεί να δίνει με αποφασιστικότητα την καθημερινή μάχη μέσα στην κοινωνία.
Σήμερα, που αυτή η μάχη κορυφώνεται σε όλα τα μέτωπα, εσωτερικά και εξωτερικά, αυτή η κοινωνική συμμαχία πρέπει να βρει την έκφρασή της και μέσα στον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν μπορεί να γίνει στη λογική των ομαδοποιήσεων και των προσωπικών στρατηγικών, αλλά στη λογική της πολιτικής και προγραμματικής ομογενοποίησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του σήμερα και του αύριο, πρέπει να είναι μια ολοκληρωμένη συλλογική έκφραση όλων των ρευμάτων και των ιστορικών εμπειριών που εκπροσωπεί εκλογικά.
Γιατί πλέον αποτελεί την κυρίαρχη δύναμη στο χώρο που παραδοσιακά κάλυπταν τόσο η κομμουνιστική-ανανεωτική Αριστερά, όσο και η σοσιαλιστική-δημοκρατική παράταξη.
Αυτή η «συνάντηση» έχει ήδη υπάρξει δύο φορές στην πρόσφατη Ιστορία μας.
Η μία ήταν το ΕΑΜ και η δεύτερη η ΕΔΑ.
Διόλου τυχαίο ότι και στις δύο περιπτώσεις, η όσμωση αυτή έγινε σε «συνθήκες ρωγμής» της πολιτικής «κανονικότητας». Στην πρώτη περίπτωση ήταν ο πόλεμος και η Κατοχή, στη δεύτερη η κατ’ επίφαση «Δημοκρατία» του μετεμφυλιακού κράτους.
Σήμερα, σε τελείως διαφορετικές συνθήκες, είναι και πάλι η Εθνική Ανεξαρτησία και η Ελευθερία που δοκιμάζονται, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Δοκιμάζονται από τη νεοφιλελεύθερη επίθεση στα κυριαρχικά αλλά και στα κοινωνικά δικαιώματα που αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία χτίστηκε το μεταπολεμικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η πεισματική προσπάθεια των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών ελίτ της Ε.Ε. να καταστρέψουν μια εποχή σταθερής ειρηνικής συμβίωσης, οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου, με όλα ασφαλώς τα αρνητικά που επίσης τη χαρακτήρισαν, οδηγεί σε νέες «αναγνώσεις» και νέες συμμαχίες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας αναγνωρίζεται πλέον ως ένας κορυφαίος Ευρωπαίος ηγέτης, όχι μόνο από την Αριστερά, αλλά και από δυνάμεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας οι οποίες, δυστυχώς, υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν παρακολούθημα της νεοφιλελεύθερης επέλασης.
Η μάχη που δίνουμε μοιάζει περισσότερο με Μαραθώνιο παρά με αγώνα ταχύτητας.
Και οι όποιες νίκες, οι μικρές και οι μεγάλες, δεν πρέπει να μας ξεγελούν γιατί ο αντίπαλος παραμένει πανίσχυρος.
Γι αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να δυναμώσει παντού. Να διευρύνει την επιρροή του στο μαζικό κίνημα, στη νεολαία, στην αυτοδιοίκηση.
Να ανοίξει τις πόρτες του σε νέες δυνάμεις, να ακούσει νέες προτάσεις, να συνθέσει και να επικαιροποιήσει τον πολιτικό του λόγο.
Η μόνη δύναμη που έχουμε στον Αγώνα μας για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση της χώρας, είναι ο ίδιος ο Λαός.
Είναι τώρα η ώρα να κάνουμε τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, υπόθεση του Λαού.
