Ένα από τα αγαπημένα ροφήματα της παιδικής ηλικίας, που σε πολλούς μένει κουσούρι όσο κι αν περνάνε τα χρόνια, είναι το σοκολατούχο γάλα. Μια αγαπημένη συνήθεια στο πρωινό ξύπνημα, ένα πολύ καλό υποκατάστατο σνακ, μια πολύ καλή συνοδεία σε μικρή ποσότητα για ένα γλυκό αλλά και, με τυρόπιτα ή και σκέτο, ένα πρώτης τάξεως υπακτικό/tuboflo/καθάρσιο, το σοκαλατούχο γάλα είναι ιδέα, ημιαποβουτυρωμένο ή μη.
Κι επειδή δεν είναι όλα τα γάλατα με κακάο Milko και το ξέρουμε όλοι μας λίγο-πολύ, ευτυχώς υπάρχουν blog σαν το sokolatouho.blogspot που δοκιμάζουν, κρίνουν και παρουσιάζουν ό,τι κυκλοφορεί στο είδος στην ελληνική αγορά. Με αναλυτικές πληροφορίες για τον παρασκευαστή, την αλυσίδα που το διαθέτει, τη συσκευασία, τη δυσκολία ανοίγματος, το βάρος, τη θερμιδική αξία, το χρώμα, την υφή, τη διάρκεια συντήρησης αλλά και το Dulcolax effect, παρέχει όσα πρέπει να ξέρετε πριν αποφασίστε να αλλάξετε το Milko σας που τόσο βαρεθήκατε. Ιδού το απόσπασμα που πρέπει να κρατήσετε από την κριτική στο Milko:
Πάμε, λοιπόν, στα γάλατα που θα θέλαμε να δοκιμάσουμε, μετά από σύντομη ματιά στο site:
Βουβαλινό Μπέκα
Και μόνο το ότι είναι βουβαλίσιο ιντριγκάρει παραπάνω. Παχύ και κρεμώδες, από εξαιρετική μονάδα παραγωγής βουβαλινών γαλακτοκομικών προϊόντων στην, κοντινή στη Θεσσαλονίκη, Σίνδο, χωρίς την περίεργη μυρωδιά που κάνουν πολλούς να αποστρέφονται το αγελαδινό γάλα, είναι το καλύτερο που βρήκαμε στο blog. Και σε ωραία συσκευασία. Τυχεροί όσοι μένετε προς Βορρά:
ΕΒΟΛ
Το γάλα αυτό σίγουρα το χει πάρει το μάτι σας, αν περνάτε από κάποιον ΑΒ Βασιλόπουλο. Εκ Βόλου ορμώμενο, ελαφρύ, με καλή γεύση, χωρίς να μυρίζει κατά το άνοιγμα της συσκευασίας. Η οποία συσκευασία είναι και το μοναδικό “μείον” αυτού του γάλακτος, όντας, ίσως, η πιο δύσκολη για άνοιγμα ανάμεσα σε όσα σοκολατούχα συναντήστε στη ζωή σας.
Choco Full Φάρμα Κουκάκη
Δυνατό αγελαδινό σοκολατούχο, με τη γαλατίλα να εμφανίζεται μόνο στο άνοιγμα της συσκευασίας, ιδιαίτερα χορταστικό με ένα βασικό μειονέκτημα: το κλείσιμο ραντεβού με την τουαλέτα εντός μισαώρου, όπως μαθαίνουμε από τους ειδήμονες. Κι αν με σκέτο γάλα, απλά επισκέπτεσαι μια φορά το μπάνιο, τα πράγματα είναι πολύ πιο βίαια σε συνδυασμό με μπουγάτσα.
Ιερά Μονή Μακαριωτίσσης
Ο υπογράφων το παρόν κείμενο έχει δοκιμάσει το εν λόγω +CΟΚΟΛΑΤΟΥΧΟΝ+ ένα Σάββατο πρωί με σπανακόπιτα στου Ζωγράφου, αγορασμένο από επιλεγμένο φούρνο (δε θα το βρείτε στα σούμπερμάρκετ). Έχοντας, ούτως ή άλλως κακές συνήθειες εντέρου, δε θα ήταν ασφαλές να ληφθεί ως στατιστικά σημαντική η εμπειρία του υπογράφοντος από τη μετέπειτα επίσκεψη στη λεκάνη. Φτιαγμένο από δούλους του θεού στη Βοιωτία, κουνάς για ώρες μέχρι να ανακατευτεί καλά γάλα και ίζημα κακάο (και πάλι χωρίς αποτέλεσμα) για να καταλήξεις να πίνεις ένα αγελαδινό αγελαδινό γάλα με κάτι από κακάο. Γιατί να το πιείτε, τότε; Για το σέλφι με ιερό choco milk, γιατί το αγνό γάλα κάνει καλό στα οστά και για την περιγραφή της κένωσης στο blog. Πρέπει να ναι εμπειρία ζωής.
Cocio Chokladmjölk (Extra kakao)
Το προϊόν αυτό της Σουηδικής Arla πλασάρεται σαν ενεργειακό συμπλήρωμα σε συσκευασία 1 λίτρου. Πολύ καλό αν αγαπάς, λένε, τη γεύση της σοκολάτας, ακόμα πιο δυνατό για εκείνους που δε γουστάρουν καθόλου γαλατίλα, εφόσον δεν καταλαβαίνεις γεύση γάλακτος, και χωρίς να σου κλέινει ραντεβού με τη χέστρα.
Βίοτος
Το γυάλινο μπουκαλάκι που περιέχει το full extra βιολογικό αυτό σοκολατούχο γάλα μπορεί να το πετύχει κανείς σε random μεγάλα περίπτερα, όπως αυτό στην πλατεία Γαρδένιας στου Ζωγράφου. Υψηλής συντήρησης αν δεν ανοιχτεί (9 μήνες), 5 μέρες αν το ανοίξετε, ενδιαφέρουσα γεύση αλλά με περίεργες συνιστώσες (έντονο κακάο και υποψία καμμένου γάλακτος, όπως λένε οι ειδικοί) και πολύ δυνατό μπουκάλι. καλή επιλογή αν είστε συλλέκτης. Μειονέκτημα: παρατηρήθηκαν παρενέργειες τύπου φασολάδας.
ΟΛΥΜΠΟΣ Choco Cool
Διαθέσιμο σε πολλά σούπερ μάρκετ, το πιο mainstream της παρούσας λίστας, πολύ καλή επιλογή έναντι του κλασικού Milko που θα κεντρίσει σίγουρα την προσοχή σας, αν γουργουρίζει η κοιλίτσα. Γαλατίλα μόνο κατά το άνοιγμα, αρκετά πηχτό και καλή γεύση. Και αστεία συσκευασία. Και η παλιά και η νέα.
ΦΑΓΕ Choco
Σόρι, αυτό είναι το πλέον mainstream της λίστας. Απλά υπάγεται στην κατηγορία των UHT (Ultra-High Temperature procession) που μπορούν να διατηρηθούν εκτός ψυγείου. Πολλά τα πρόσθετα (περισσότερα περί παστερίωσης UHT εδώ), πολύ καλή, όμως, η γεύση και ιδίως ο σοκολατένιος χαρακτήρας. Τίμιο, χρόνια τώρα.
Το γάλα του Μοριά
Με όνομα βαρύ σαν ιστορία, από το Κεφαλάρι Άργους, τούτο δω το γάλα θα το βρείτε μόνο στην Πελοπόννησο, καθότι περιορισμένη η παραγωγή του από τον υπεύθυνο Συνεταιρισμό Αγελαδοτρόφων Αργολίδας. Δύσκολα θα το βρείτε, καθότι δεν πάιζει κνα ιντερνετικά, ελαφρύ και συμπαθές, σύμφωνα με εκείνους που το ψάρεψαν από κάπου κάτω απ’ το αυλάκι, μπήκε στη λίστα σαν challenge. Βρείτε το και νιώστε Θόδωροι Κολοκοτρώνηδες και Νικηταράδες Τουρκοφάγοι μαζί, Ελληνάρες μου.
