Δεν με ενδιαφέρει η τύχη κανενός αποτυχημένου πραξικοπηματία. Ας πρόσεχε κι ας κοιμηθεί όπως έστρωσε.
Το να μετατρέψουμε τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας σε εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας κι εν μέσω μάλιστα μιας εποχής προσφυγικής έξαρσης, εθνικής οικονομικής κατρακύλας και πανευρωπαϊκής αναταραχής την ώρα μάλιστα που σύσσωμη η Δύση στοιχίζεται πίσω από τον Ερντογάν το θεωρώ καθαρή τρέλα. Έγκλημα κατά της χώρας.
Και καλά θα κάνετε να αφήσετε τις πολύπλοκες νομικές αναλύσεις με Συνθήκες Γενεύης και δεν συμμαζεύεται, λες και εδώ μιλάμε για το νομικό καθεστώς πτώχευσης καμιάς εταιρείας.
Δεν είναι νομικό το θέμα εν προκειμένω. Είναι πολιτικό και διεθνοστρατηγικό, όπως και συνολικά το διεθνές δίκαιο, το οποίο ελλείψει μηχανισμού που να το καθιστά εξαναγκαστό (όπως το εσωτερικό δίκαιο) είναι στην ουσία ένα πολιτικά ευχολογικό δίκαιο διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.
Τα περί “να μείνουν εδώ για να έρθουν σε δύσκολη θέση οι “Συριζαίοι” (ναι, το διάβασα κι αυτό!) ή οι ρομαντικές εκθέσεις ιδεών Τρίτης Δημοτικού περί ανθρωπισμού και αλληλεγγύης κρατήστε τα για άλλα περιστατικά.
Στις διεθνείς σχέσεις είμαστε φανατικοί υπέρμαχοι της real politik. Όποτε σε αυτά τα θέματα ενεπλάκησαν συναισθηματισμοί ή θυμικές προσεγγίσεις της πραγματικότητας το αποτέλεσμα ήταν η απόλυτη καταστροφή.
φωτο: intimenews
