Έπειτα από κάποια χρόνια ενασχόλησης μου με το ορεινό τρέξιμο, ήρθε η ώρα να τρέξω και εγώ τον αγώνα Olympus Marathon. Ένας αγώνας, όπου οι περισσότεροι τον θεωρούν ορόσημο για το ορεινό τρέξιμο στην Ελλάδα. Έχοντας αγωνιστεί σε άλλους αγώνες του Ολύμπου, όπως ο ορειβατικός μαραθώνιος και ο Faethon Olympus Marathon, δεν είχα νιώσει την ανάγκη και την προσδοκία να συμμετέχω. Το υψομετρικό προφίλ της διαδρομής, δεν μπορώ να πω, πως αν μη τι άλλο με κολάκευε και τραβούσε. Μιλάμε για 2700m υψομετρικής μαζεμένης.
 |
| Με τον καλό μου φίλο, Σάκη Κοκκόρα. |
Το Σάββατο διοργανώθηκε ο μικρός αγώνας, καθώς και ο αγώνας για παιδιά. Επίσης, δημιουργήθηκε έκθεση με προϊόντα που αφορούν το ορεινό τρέξιμο, τόσο στην υπόδηση και την ένδυση, όσο και στη διατροφή, αλλά και σε υπηρεσίες αποκατάστασης.
Ο αγώνας ξεκινάει με άσφαλτο αρκετή, όμως η ανατολή του ηλίου στην πλάτη μας είναι φανταστική. Καθώς, ανεβαίνουμε πλέον σε χωματόδρομο και μονοπάτι, συνειδητοποιούμε πλέον ότι βρισκόμαστε μέσα στο βουνό, κλεφτές ματιές στο βάθος για να βλέπουμε την Χαλκιδική και τον Άθω. Ο γρήγορος ρυθμός του αγώνα, δε σε αφήνει να καταλάβεις πόσο γρήγορα ανεβαίνεις το βουνό και πως περνάει η ώρα. Περνάμε τους σταθμούς έναν – έναν. Εν το μεταξύ ένα ψιλόβροχο που είχε αρχίσει έχει σταματήσει και μας φανερώνει ότι θα επικρατήσει μια υπέροχη μέρα στο βουνό.
 |
| Ζωνάρια. © Shooting Therapy |
Η ανηφόρα αρκετή, δυστυχώς δεν μπόρεσα να κρατήσω το ρυθμό που ήθελα στην ανηφόρα. Φτάνοντας στην Πετροστρούγκα, νιώθω ότι δεν βγαίνει ο αγώνας όπως θα ήθελα και ότι έχω πέσει αρκετά. Ξέρω όμως ότι από το προφίλ του αγώνα αρκεί να μαζευτώ λίγο μέχρι το οροπέδιο, όπου θεωρώ ότι θα ξανανέβω έχοντας έναν νορμάλ ρυθμό από εκεί και πέρα, όπως και γίνεται αφού πλέον έχω δει αρκετό κόσμο να με προσπερνάει μέχρι εκεί.
 |
| Στο μονοπάτι, Καταφύγιο Α’ – Προιόνια ©GoExperience |
Στο καταφύγιο Κάκκαλος γεμίζω τις μπαταρίες μου και ξεκινάω ξανά τρέξιμο, συνεχίζω πλέον απολαμβάνοντας τον κατήφορο όπου είναι αρκετός. Στην κατηφόρα αρχικά έχω παρέα τον Κοσμά, όπου μέχρι τα Πριόνια θα κατέβουμε μαζί. Στο κομμάτι αυτό, είχα την πρώτη μου πτώση, από σιδερόβεργα σε σκαλοπάτι που πιάστηκε το πόδι. Μετά τα πριόνια μπήκα στον Ενιπέα έχοντας πλέον συνέλθει και νιώθοντας καλά. Προσπαθώντας να φτάσω τον Κοσμά όπου έχει φύγει λίγο πιο γρήγορα από τα Πριόνια έχω την δεύτερη πτώση μου, πάλι σε σιδερόβεργα από σκαλοπάτι, αρκετά άσχημη πτώση. Συνεχίζω έχοντας ρίξει τον ρυθμό μου, μέχρι τον τερματισμό και νιώθοντας αρκετά καλά μέσα στο κομμάτι αυτό. Ο τερματισμός έρχεται με έναν χρόνο 5:38, πριν τον αγώνα πίστευα ότι θα μπορούσα να κάνω έναν χρόνο κοντά 5:30, δυστυχώς ο χρόνος δεν ήρθε. Ο αγώνας αυτός ήταν μια καλή προπόνηση για τον αγώνα στόχο της χρονιάς μου, τον Zagori TERA 80km, οπου ελπίζω να μπω πιο φρέσκος, μιας και το πλάνο μου έχει ακόμα 14 μέρες φορτωμένο πρόγραμμα.
Οι δύο πτώσεις μου, μου άφησαν ένα παράπονο. Πόσο δύσκολο θα ήταν να έχει περάσει τις προηγούμενες μέρες ένα άτομο από την διοργάνωση και να έχει τακτοποιήσει το θέμα με τις σιδερόβεργες; (Μια βόλτα με μια βαριά, θα ήταν αρκετή για να μπουν πιο μέσα και μη δημιουργούν πρόβλημα). Έχω δεί διοργανωτές να ανοιγουν καινόυργια μονοπάτια για τον αγώνα τους, κάθε χρόνο …
 |
| Τερματισμός στις 5:37:52 ©OlympusMarathon |
Πρώτη φωτογραφία (εεπάνω) Ζωνάρια. © Shooting Therapy
