Ο Αλέξανδρος Πιτσάνης εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο δυνατούς συμμετέχοντες στο φετινό X-Factor κι όχι άδικα, αφού μας έχει δείξει τις μεγάλες φωνητικές του ικανότητες.
Από την πρώτη οντισιόν συγκίνησε κι άγγιξε τον κόσμο με την ιστορία του. Όμως, κανένας δεν στάθηκε εκεί. Όλοι στάθηκαν στο ότι ένα παιδί που έχει περάσει πολλά, κατάφερε να βρει το δρόμο του κι ότι τα εμπόδια που μας βάζει η ζωή, φαντάζουν μικρά έως ότου καταλάβουμε τη δύναμή μας.
Η συνέντευξη έγινε λίγες μέρες πριν την αποχώρησή του από το X Factor. Διαγωνίστηκε στο battle αλλά οι ψήφοι των κριτών ήταν 3 προς 1.
Συνέντευξη: Ηρώ Τζημίκα
Πάμε να γνωρίσουμε τον Αλέξανδρο Πιτσάνη.
Ξεκινήσαμε χαλαρά κι ωραία τη συνέντευξη μας. Χαλαρά γιατί είμαστε κι οι δύο από τη Μακεδονία κι αυτή η λέξη μας «αντιπροσωπεύει» εν μέρει! Καθώς ξεκινάμε, λοιπόν, από τις σκάλες ακούγονται φωνές θαυμαστών του Αλέξανδρου. Αυτός χαμογελαστός κι ευδιάθετος σηκώνει το χέρι ώστε να τους χαιρετήσει. Δεν χάνω την ευκαιρία να τον ρωτήσω αν δέχεται πολλά μηνύματα και αγάπη… «Μόνο ρε συ; Υπάρχει τρομερή αγάπη, αλλά ξέρεις, στον πανικό έχουν άλλοι τα πρωτεία! (γέλια) Να σου πω δεν το κυνήγησα και ποτέ. Είναι άλλο να σε βλέπουν στο δρόμο και να ουρλιάζουν κι άλλο να σε βλέπουν και να σου μιλάνε με ένα σεβασμό και μία αξιοπρέπεια για αυτό που είσαι και κάνεις. Δεν ήρθα για το σταριλίκι. Ήρθα για να δείξω τη δουλειά μου».
Σε σύγκριση με τους πιο μικρούς της παρέας, όπως είναι ο Ίαν κι ο Λέοντας, πιστεύει ότι η ηλικία τους, τους το επιτρέπει να κρατάνε αυτό το τρελό προφίλ. «Αν και δεν τους περνάω πολλά χρόνια, παίζει θεωρώ μεγάλη σημασία, όπως παίζει κι η εμφάνιση. Ίσως αν ήμουν κι εγώ στην ηλικία τους να έκανα το ίδιο. Αλλιώς είσαι στα 24, αλλιώς είσαι στα 30. Έχω αλλάξει πολύ από τότε. Σκέψου είχα την πενταπλάσια τρέλα από αυτούς!»
Χαρακτηρίζει τη μουσική των παλαιότερων χρόνων σκέτη τρέλα, μιας κι όταν πρωτοξεκίνησε να παίζει μουσική σε μπάντες, έπαιζε hard rock και death metal! «Θυμάμαι πολλή τρέλα, τσιρίδες και κάφρικες φωνές! Αφού διαλυθήκαμε με την μπάντα μου άρχισα να ηρεμώ, σε πιο μεγάλη ηλικία. Δηλαδή στα 26 μου έγινα όπως είμαι τώρα, πιο πριν ψαχνόμουν με τον εαυτό μου. Ήθελα να είμαι δοτικός, να μη χάνω το χαρακτήρα μου έτσι ώστε να πατάω γερά στη γη και να κάνω συνειδητοποιημένη μουσική».
Όταν μιλάς για μουσική, η συζήτηση πάει κατευθείαν και στο X-Factor. Οι λόγοι που τον οδήγησαν στο παιχνίδι ήταν τρεις. «Πρώτον, ήταν ότι ήθελα να με γνωρίσει περισσότερος κόσμος, δεύτερον να δείξω τα τραγούδια μου που θέλω να τα μοιραστώ μαζί τους, γιατί τα τραγούδια μου είναι τα βιώματά μου κι ο τρίτος λόγος είναι ότι ήθελα να έρθει η ζωή μου στα ίσια, χωρίς να ζητάω πολλά. Να είναι λίγο καλύτερα. Όχι όμως για τα λεφτά. Ήθελα από πιτσιρικάς να κάνω οικογένεια κι ήθελα να πατήσω στα πόδια μου έτσι ώστε να έχω τη δυνατότητα να δίνω στον άνθρωπο μου και μετέπειτα στα παιδιά μου αυτά που θα ζητήσουν».
«Είμαι πολλά περισσότερα από αυτά που έχω δείξει μέχρι τώρα, αλλά όχι σε τόσα διαφορετικά μονοπάτια. Ξέρω πιο μονοπάτι θέλω να ακολουθήσω και ξέρω πως θέλω να κινηθώ μουσικά. Δεν το έχω δείξει εδώ ακόμα και δεν ξέρω αν θα προλάβω να το δείξω. Έως τώρα έχω αλλάξει 7-8 πρόσωπα γιατί τα απαίτησε το παιχνίδι σε συνδυασμό με τις ικανότητές μου. Όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχω το δικό μου χαρακτήρα».
Δεν μπορεί να επιλέξει ένα live του στο X-Factor που ήταν πιο κοντά σε αυτόν. Μου τονίζει ότι αυτό που είναι ο Αλέξης, είναι αυτό στην πρώτη οντισιόν του παιχνιδιού! Έχει μάθει πάρα πολλά όμως και πιστεύει ότι θα τον βοηθήσουν και στην εξέλιξη της πορείας του.
Στην αρχή υπήρχε πολύ άγχος, αλλά καθώς περνούσε ο καιρός όλα έμοιαζαν να παίρνουν το δρόμο τους. «Σωματικά δεν κουράστηκα από όλο αυτό το τρέξιμο, ψυχολογικά όμως μπορώ να σου πω ότι με επηρέασε λιγάκι. Ειδικά στην αρχή υπήρχε πολλή πίεση σε σχέση με το χρόνο. Σκέψου τώρα και με τα διπλά live έσκασαν όλα αυτά μαζί. Δεν με χαλάει όμως. Κουράζομαι και γουστάρω γιατί κάνω κάτι που μου αρέσει».
Με όλα τα παιδιά περνάνε αρκετό χρόνο μαζί και μου τονίζει ότι κάθε ένας είναι ξεχωριστός κι ότι έχουν γελάσει αμέτρητες φορές ο ένας με τον άλλον. «Ένα σκηνικό που γελάσαμε ήταν το βίντεο που ανεβάσαμε με τον Ανδρέα Λέοντα πριν μερικές μέρες όταν ήμασταν στο ξενοδοχείο. Με είδα να χορεύω την ώρα που έπαιζε και μου λέει επί τόπου ότι θα κάνουμε βιντεάκι. (γέλια) Ε, μόλις είδαμε το αποτέλεσμα, χάσαμε κιλά από το γέλιο και στην πορεία είπαμε ότι θα το ανεβάσουμε και στα social media. Πέτυχε!»
«Ο Πιλάτος τις περισσότερες φορές χρησιμοποιεί εκφράσεις πολύ λαικές και εκεί πεθαίνω στο γέλιο. Ξέρεις αστείες φράσεις που ξεφεύγει, αλλά τις λέει με το απαραίτητα σοβαρό ύφος. Με τον Bradley επίσης γελάμε πολύ. Δεν μπορείς βασικά να μη γελάσεις καθώς γελάει κι αυτός. Με τον Ίαν επίσης έχουμε τρομερές σκηνές. Με τη Νωαίνα μου αρέσει όταν είναι να επιλέξουμε τραγούδια που στην αρχή της αρέσουν όλα και στο τέλος δεν της αρέσει τίποτα«. (γέλια)
Με όλα τα παιδιά έχει δεθεί και ποτέ δεν το είδε ότι αυτός είναι σε μία ομάδα κι αυτοί σε μία άλλη και πρέπει ο καθένας να κάνει το δικό του κομμάτι. Ότι απορίες είχαν ή ότι βοήθεια χρειάζονταν όλοι ήταν εκεί. Ο ένας για τον άλλον!
Δεν πήγε στο παιχνίδι με την σκέψη του να βγει νικητής. «Η ανταμοιβή ξέρεις ποια θα ήταν για μένα; Ο κόσμος κι ότι μετά από τόσους μήνες που είμαστε εδώ, με σέβεται, με εκτιμάει και μου στέλνει και μου μιλάει όπως την πρώτη μέρα. Ότι ήταν να πάρω από όλο αυτό το πήρα και με το παραπάνω».
Αφού τελειώσαμε με το κεφάλαιο X-Factor περνάμε να μάθουμε περισσότερα για τον Αλέξανδρο. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καστοριά. Δούλευε από πολύ μικρός λόγω οικονομικών προβλημάτων, οπότε αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρατήσει το λύκειο. Στα 22 του αποφάσισε με το συγκρότημά του να φύγει προς τη Θεσσαλονίκη. «Θέλαμε να κάνουμε κάτι το διαφορετικό στη ζωή μας. Πηγαίναμε πολύ καλά στην αρχή, αλλά τα έφερε έτσι η ζωή που διαλυθήκαμε από το πουθενά. Έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ μόνος μου, μελωδικά, κυρίως στο ξένο ρεπερτόριο».
«Στη Θεσσαλονίκη είχα τη δουλειά μου, το σπίτι μου. Όμως τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στη δουλειά κι ήταν η περίοδος που είτε θα με έδιωχναν, είτε θα δήλωνα την παραίτηση μου. Έφυγα λοιπόν και πήρα την απόφαση ότι θα ασχοληθώ μόνο με τη μουσική. Σιχάθηκα τα πάντα γιατί δούλευα και δεν πληρωνόμουν. Έτσι σιγά, σιγά μαζεύτηκαν μερικά νοίκια που χρωστούσα και έφυγα από σπίτι. Ευχαριστώ κιόλας τον άνθρωπο που με κατάλαβε και με βοήθησε τόσους μήνες ώστε να μείνω. Στη συνέχεια όμως έμεινα στο δρόμο. Μερικές φορές πήγαινα σε φίλους για να κάνω μπάνιο, να κοιμηθώ, αλλά και να μείνω για 1-2 βδομάδες. Όμως αυτό δεν μπορούσε να γίνεται πάντα. Γενικά όμως κοιμόμουν έξω. Αυτό ουσιαστικά έγινε πάνω-κάτω 5 μήνες, αλλά με διαλείμματα» μου συμπληρώνει…
Στην ερώτηση γιατί δεν γύρισε πίσω στην Καστοριά καθώς έμεινε άστεγος, ώστε να τον βοηθήσουν οι συγγενείς του, μου απαντάει: «Δεν ήθελα να ενοχλώ κανέναν. Δεν τους είχα πει τι συμβαίνει. Όταν με ρωτούσαν έλεγα ότι όλα είναι καλά. Μετά έβγαινα και στο δρόμο να παίζω μουσική. Στην αρχή δεν μάζευα πολλά λεφτά, αλλά στην πορεία έβγαλα και εκεί νοίκιασα ξανά σπίτι! Είχα σταθεροποιηθεί ως μουσικός του δρόμου. Έκανα αυτό που γούσταρα κι έβγαζα και τα απαραίτητα χρήματα. Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα γινόμουν, αλλά αισθάνομαι πολύ περήφανος γι’αυτό. Πήρα πάρα πολλά. Άλλαξε όλο το σκεπτικό μου».
Δύο χαρακτηριστικές στιγμές που έζησε στο «δρόμο» και δεν θα ξεχάσει ποτέ: «Καθώς έπαιζα μουσική, σταμάτησε μπροστά μου μία κοπέλα από την Ιταλία. Μου λέει, καθώς παίζω εγώ τώρα κανονικά, να σταματήσω. Μου είπε στα Ιταλικά ότι αγαπώ τη τέχνη σου και επί τόπου σκούντηξε τον φίλο της, άνοιξε το πορτοφόλι της και μου έδωσε 100 ευρώ! Επίσης, εγώ καθώς παίζω μουσική είμαι συνήθως με σκυμμένο κεφάλι. Μόλις σηκώνω το κεφάλι μου βλέπω τριγύρω μου 80 άτομα να χειροκροτούν. Ήταν λες κι έκανα live!»
«Ο κόσμος μου έδωσε τη δύναμη να έρθω στο X-Factor. Μου έλεγαν, φτάνει πια που είμαι εδώ έξω, πότε θα κάνω κάτι ώστε να έρθουν να με δούνε».
Σε μία περίοδο πολύ δύσκολη για τη χώρα, τον ρωτάω αν νομίζει ότι φταίει συγκεκριμένα κάτι που έχουμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση και μου επισημαίνει ότι αν δεν προσπαθήσουμε εμείς οι ίδιοι για τη χώρα μας, τότε κι η χώρα μας δεν θα προσπαθήσει για εμάς. «Δεν μπορείς να κάθεσαι στον καναπέ, να βρίζεις αυτά που ακούς στη τηλεόραση και να μη κάνεις τίποτα. Σήκω, πάρε τα πόδια σου και βγες έξω. Διεκδίκησε τη ζωή σου. Έτσι έκανα κι εγώ. Δεν πρέπει να παραπονιόμαστε και δεν πρέπει να κλαιγόμαστε. Πόσο μάλλον όταν δεν προσπαθούμε. Αν έχεις προσπαθήσει 5, 10 φορές και δεν έχει βγει κάτι, τότε οκ μπορείς να το πεις αυτό».
Μετά από εδώ θέλει να ηρεμήσει και να δει τους δικούς του ανθρώπους. Μου λέει χαρακτηριστικά ότι θα κάνει πολλά μπάνια στη θάλασσα! Δεν βάζει μακρινούς στόχους αν και έχει σκεφτεί κάποια βήματα που πρέπει να κάνει για την μετέπειτα πορεία του. «Αν βάζεις μακρινούς στόχους, είναι σαν να λες ότι θέλεις να πας στο βουνό που βλέπεις. Ξέρεις όμως πόσα σταυροδρόμια υπάρχουν μέχρι να φτάσεις στο βουνό;»
«Δεν έχω τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτούς που θέλουν να πετύχουν. Τίποτα δεν είναι δύσκολο. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αν το θέλεις πραγματικά. Πρέπει απλά να ξέρεις τι θέλεις και αν ξέρεις θα βρίσκεις πάντα άμεσες λύσεις. Από εκεί που είσαι, λίγο παραπάνω αν πας, μόνο θα κερδίσεις».
Αυτός είναι ο Αλέξανδρος Πιτσάνης και του ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στη μουσική του πορεία!
