Χρόνια τώρα (από το 1974!) συλλέγει μανιωδώς γραμματόσημα. Και τι κάνει μ’ αυτά; Ζωγραφεί, εικονοποιεί, δημιουργεί. Με ζήλο εντομολόγου τα τεμαχίζει, τα συνθέτει, τα τοποθετεί σ’ έναν καμβά και ό,τι τον τυραννά ή τον χαροποιεί μέσα του τον ωθεί να σχηματίσει απρόσμενα εντυπωσιακούς πίνακες.
Συντάκτης: Γιώργος Σταματόπουλος
Με μαθηματική και εκνευριστική (χειρουργική θα ‘λεγα) ακρίβεια τεχνουργεί και ας μη θήτευσε ποτέ του σε κάποια σχολή, ας μη μαθήτευσε σε δασκάλους (γιατί δεν υπάρχουν δάσκαλοι σε τούτη την τέχνη).
Εντελώς μόνος του ο, συνταξιούχος πια, καθηγητής μέσης εκπαίδευσης Μιχάλης Κεραμάρης εφηύρε (την) τέχνη (του)! Τον φαντάζομαι.
Μ’ ένα κοπίδι και μια κόλλα και λίγη σινική μελάνη για να συμπληρώνει ό,τι δεν αρθρώνουν πάντοτε τα γραμματόσημα, σκυμμένο πάνω από τα υλικά του, μακριά από οχληρούς διαπληκτισμούς για το τι είναι ή δεν είναι πλέον η Αριστερά και έτερα παρεμφερή. Μήνες ολόκληρους του παίρνει να ολοκληρώσει ένα έργο του· εάν είναι μεγάλων διαστάσεων απορροφάται επί έξι μήνες!
Είπαμε, δημιουργία ή θάνατος. Μετρημένος, ισορροπημένος, ευτυχισμένος, χωρίς να έχει απομακρυνθεί από την κοινωνία, εκθέτει εδώ και λίγες μέρες το έργο του στον πρώτο όροφο του βιβλιοπωλείου «Ιανός» στη Σταδίου.
Η έκθεση θα διαρκέσει ώς τις 10 Ιουλίου. Μια ξεχωριστή τεχνοτροπία, που, ναι, αναζωογονεί τη διακοσμητική εικονοποιία, με έντονο βεβαίως το προσωπικό του ύφος (ένας μικρόκοσμος, γεωμετρικός άλλοτε και ενίοτε συνθετικός, που είναι το δικό του ποιητικό – δημιουργικό σύμπαν).
