Εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια προς την Ε΄τάξη του Δημοτικού Σχολείου Τοιχιού, καθώς επίσης και προς τη δασκάλα κ. Γιώτα Κοσμά, με την παιδαγωγική καθοδήγηση της οποίας, οι μαθητές και οι μαθήτριες της τάξης συμμετείχαν στο Διεθνή Διαγωνισμό μαθητικής δημιουργίας με θέμα «Σχολικός Αθλητισμός –Συμμετέχω και μαθαίνω τα Ολυμπιακά και τα Παραολυμπιακά Αθλήματα», και απέσπασαν το πρώτο βραβείο στην κατηγορία του διηγήματος, ανάμεσα σε 130 σχολεία δημόσιων και ιδιωτικών δημοτικών σχολείων, Γυμνασίων και Λυκείων της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ομογένειας.
Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από τη Διεύθυνση Φυσικής Αγωγής και το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με σκοπό τη δημιουργική έκφραση των μαθητών.
Η Σχολική Σύμβουλος Ο Διευθυντής Π.Ε Καστοριάς
1ης Εκπ/κής Περιφέρειας Καστοριάς
Αλίκη Καζταρίδου Γεώργιος Μασλάρης
Διαβάστε ένα απόσπασμα παρακάτω ή όλο το διήγημα ΕΔΩ
5/θέσιο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Τοιχιού Καστοριάς
Διήγημα: «Δρόμος μετ’ εμποδίων»
Ε΄ Τάξη
Μαθητές:
Αγγελή Κωνσταντίνα
Ελαιοπούλου Αργυρώ
Θεοχάρη Χρυσάνθη
Πόπης Χρήστος
Τσιφλικιώτης Κωνσταντίνος
Χατζημιχαηλίδης Δημήτρης
Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Κοσμά Παναγιώτα
Σχολική χρονιά 2015-2016
«Δρόμος μετ’ εμποδίων»
Η απόφαση
Ο Αλέξανδρος, ένα παιδί 16 χρόνων, ετοιμάζεται για να πάει στα 18 του στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να αγωνιστεί στον στίβο. Μέχρι που κάποια εμπόδια θα τύχουν στη ζωή του. Οι ετοιμασίες κράτησαν τέσσερα χρόνια, ώσπου προετοιμάστηκε απόλυτα τέλεια για τους θερινούς Ολυμπιακούς του Ρίο στη Βραζιλία. Θυσίασε το σχολείο του, τη μάθησή του, που ήταν ένας καταπληκτικός μαθητής- ο πρώτος, και αφοσιώθηκε στις προπονήσεις του. Αφιερώθηκε στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στο τρέξιμο. Αντιμετώπισε δυσκολίες, δηλαδή κουραζόταν πάρα πολύ. Έκανε πολύ εξάσκηση για να τρέξει πάρα πολύ και να τους προλάβει όλους.
Οι γονείς του και οι συγγενείς του τον βοήθησαν να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ο προπονητής του, που ήταν και θείος του, είχε πάρει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες και είχε μεγάλη εμπειρία. Ο θείος του μάλιστα, όταν έμαθε ότι θέλει να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενθουσιάστηκε τόσο, που από τη χαρά του ζήτησε να τον προπονήσει. Ήθελε και ο ανιψιός του να συνεχίσει το δικό του έργο.
― Το όνειρό μου θα γίνει πραγματικότητα, είπε. Ο ανιψιός μου, εφόσον εγώ έχω τώρα μεγαλώσει, θα συνεχίσει το έργο μου.
Ο Αλέξανδρος λοιπόν, από το πρωί μέχρι το απόγευμα, αφιέρωνε τον χρόνο του για να τα καταφέρει. Έβαλε στόχο να βγει πρώτος. Του είχε μιλήσει και ο θείος του και του είχε πει τι πρέπει να κάνει. Ο προπονητής του ήταν ευχαριστημένος που ο Αλέξανδρος αγωνιζόταν για να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κι όταν ο Αλέξανδρος ήταν έτοιμος, ένιωθε ότι μπορεί να το κάνει. Δρασκέλιζε με ευκολία τις αποστάσεις. Ήταν πολύ ευλύγιστος άλλωστε…
Το ταξίδι
Ενηλικιώνεται και φτάνει η μέρα της συμμετοχής του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Φτάνει στο σπίτι του χαρούμενος, λίγο αγχωμένος, όμως ετοιμάζει τις βαλίτσες του, τους αποχαιρετά και φεύγει. Στο αεροδρόμιο τον συνοδεύουν οι γονείς και οι συγγενείς του. Θα ταξιδέψει με τον προπονητή του. Ο πατέρας του, τού εύχεται να φέρει το κύπελλο πίσω και να προσέχει. Τα αδέρφια του χαίρονται που θα φύγει. Θα είναι ο πρώτος του αγώνας. Η μητέρα του από συγκίνηση αρχίζει να κλαίει και τον αποχαιρετά.
― Θα τα πάμε περίφημα, την εμψύχωνε ο θείος του, μη φοβάσαι. Θα πάνε όλα καλά. Μην ανησυχείς.
Το ταξίδι στη νύχτα ξεκίνησε αλλά λίγο πριν τον προορισμό, άρχισαν οι αναταράξεις…
