Με μία φράση σας έχω συνηθίσει:”Να χάνεσαι στα στενά της και να μην σε νοιάζει!”
Κάπως έτσι θα χαθούμε και σήμερα και λίγο διαφορετικά. Λίγο πιο περιγραφικά αλλά το ίδιο μαγικά!
Βάδιζα στη Βόρεια παραλία και έφτασα στο επιβλητικό Αρχοντικό Τσιατσιαπά, το χαρακτηριστικό Αρχοντικό λίγο πριν τον ναυτικό όμιλο,στην συνοικία Απόζαρι. Ένα μεγαλόπρεπο κτίσμα με πλούσιο διάκοσμο,τοιχογραφίες και ξυλόγλυπτα,χτισμένο στις αρχές του 18ου αιώνα.
Για πρώτη φορά δεν φωτογράφισα,αλλά περπάτησα στο δρομάκι δίπλα του..και έφτασα να κοιτάξω στο αριστερό μου χέρι τον Ι.Ν. Εισόδια Της Θεοτόκου.Δεν είχε τύχει να την δω ποτέ!
Πλησίασα και είχε αφημένα φρεσκοκομμένα λουλούδια!Ένα όμορφο μπουκέτο που κάποιος πέρασε και άφησε στην χάρη Της.Δεν χάνω ευκαιρία,κάθομαι στα σκαλιά της, έχοντας μπροστά μου την πίσω όψη του Αρχοντικού Τσιατσιαπά και βγάζω το αγαπημένο μου βιβλίο : ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΑ ΜΝΗΜEΙΑ
Διαβάζω:
- Τον Ναό των Ταξιαρχών
- Τον Άγιο Δημήτριο
- Τον Άγιο Γεώργιο του βουνού
- Τον Άγιο Νικόλαο Κυρίτζη
Ο εν λόγω Ναός είναι κτισμένος επάνω σε βράχο,για αυτό και παρατηρείται υψομετρική διαφορά. Αναφορικά με την ζωγραφική,αναφέρει πως ο ανατολικός τοίχος κοσμείται με την παράσταση της Μέλλουσας Κρίσης,στην κάτω ζώνη εικονίζονται ολόσωμοι οι Άγιοι και στην μεσαία και πάνω ζώνη, σκηνές από μαρτύρια των Αγίων. Το γεγονός πως πρόκειται για μετόχι της Μονής Σινά,συνηγορεί η ύπαρξή του εικονογραφημένη στον τοίχο.
Προσωπικά,δεν είχα την τύχη να τα δω με τα μάτια μου καθώς το λουκέτο ήταν εκεί να με ‘εμποδίζει’. Ταξίδεψα όμως μέσα από τις σελίδες του υπέροχου αυτού βιβλίου, που ίσως δεν πρέπει να λείπει από κανέναν.
Το ταξίδι συνεχίζεται…όσο υπάρχει αγάπη για αυτή την πόλη και σελίδες-συνοδηπόροι,εκεί που τα πόδια και τα μάτια δεν μπορούν να πρωταγωνιστούν!
Την αγάπη μου…
Κείμενο-Φωτογραφίες:Παπαγεωργίου Ντίνα
(Αποσπάσματα από το βιβλίο ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΑ ΜΝΗΜEΙΑ_ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ, Χρωμογραφή 1995)
