Αναλογιζόμενοι-ες την πολιτική συγκυρία, όπου από τη μια η καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται και οι δυνάμεις του κεφαλαίου αδυνατούν να προσφέρουν κάποια έστω αφήγηση για τη συνέχιση του βάναυσου συστήματος κερδοφορίας τους, με αποτέλεσμα τη συνεχή επίθεση στα εργατικά και πάσης φύσης δικαιώματα, την αρπαγή της δημόσιας περιουσίας αλλά και την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών (παιδεία, υγεία, ενέργεια, νερό, φυσικός πλούτος) και από την άλλη ένα εργατικό, συνδικαλιστικό και μαζικό κίνημα κατακερματισμένο, μουδιασμένο και απαξιωμένο από τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό, ενώ η αστική τάξη με προεξέχουσα την μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ αρχίζει μέσα από τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την προσπάθεια να εδραιώσει τη λιτότητα και τον νεοφιλελευθερισμό θεσμοθετώντας τον στην καρδιά της αστικής δημοκρατίας, καλούμαστε να συγκροτήσουμε τον μετωπικό μας φορέα.
Βάση της παραπάνω οπτικής η ρήξη με την ευρωζώνη και την Ε.Ε κρίνεται απαραίτητη και βασική προϋπόθεση (χωρίς να αποτελεί πανάκεια και να οδηγεί αυτόματος σε κάποια σοσιαλιστική γη της επαγγελίας) για να ξεκινήσει το χτίσιμο μια άλλης δίκαιης κοινωνίας για τα λαϊκά στρώματα όπου θα είναι πρωταγωνιστές όσες-οι παράγουν τον πλούτο, μέσα σ’ ένα μη καταναλωτικό μοντέλο με σεβασμό στην αειφορία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και φυσικών πόρων.
Για να γίνουν πράξη τα παραπάνω πρέπει να αποτελέσουν την βασική αφήγηση και επιδίωξη των δυνάμεων της εργασίας, των στρωμάτων που πλήττονται στην πόλη και στην ύπαιθρο από τις μνημονιακές πολιτικές, της σύγχρονης διανόησης, η νεολαία μας, οι οποίες δυνάμεις θα έχουν εμπεδώσει μια πολιτική κουλτούρα μέσα από την ταξική συνειδητοποίηση τη θέσης τους και των αγώνων που πρέπει να δοθούν.
Όλοι και όλες, εμείς, έχοντας κατά νου πως τα παραπάνω δεν μπορούν να εκφραστούν-υλοποιηθούν χωρίς πολιτική οργάνωση και συμβάλλοντας ώστε οι συλλογικοί πολιτικοί φορείς της αριστεράς να μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στο παραπάνω σχέδιο, καλούμαστε να χτίσουμε έναν σύγχρονο-ταξικό-δημοκρατικό-μετωπικό φορέα που θα σταθεί δίπλα στους αγώνες και προσδοκίες των παραπάνω κοινωνικών δυνάμεων.
Έτσι λοιπόν στηριζόμενοι στο «Προσχέδιο πολιτικού πλαισίου (από την Προσυνδιάσκεψη Νοέμβρης 2015)
“…10. Όλα αυτά απαιτούν να βάλουμε μπροστά τη δημοκρατική λειτουργία της ίδιας της Λαϊκής Ενότητας
– Τονίζοντας τον μετωπικό και δημοκρατικό χαρακτήρα και αποφεύγοντας πρακτικές και νοοτροπίες παραδοσιακών κομμάτων.
– Κάνοντας τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές και τις συνελεύσεις τους το πραγματικό δημοκρατικό κύτταρο λειτουργίας.
– Κατοχυρώνοντας την πλήρη συντροφική λογοδοσία και αυτοκριτική των οργάνων ακόμη και των προσωρινών.
– Αποφεύγοντας τη λογική του «μηχανισμού» και της γραφειοκρατίας και στηρίζοντας την πρωτοβουλία των ίδιων των μελών.
– Ενθαρρύνοντας την κριτική και την αυτοκριτική και σπάζοντας τα στεγανά ανάμεσα σε «ηγεσία» και «βάση».
– Υποβάλλοντας στη βάσανο της συλλογικής συντροφικής συζήτησης επιλογές, στάσεις, κατευθύνσεις σε κάθε επίπεδο (κεντρικό, εργατικό, αυτοδιοικητικό κ.λπ.)”
Και συνυπογράφοντας τα λεγόμενα της συντρόφισσας Ελένης Πορτάλιου:
«Η ριζοσπαστική αριστερά αντιμέτωπη με το 3Ο μνημόνιο>>
“…Τα επιχειρήματα ότι δεν είμαστε ώριμοι να σκεφτούμε ανατρεπτικά στο θέμα του πολιτικού φορέα, επομένως μένουμε στα σχήματα του παρελθόντος, είναι τουλάχιστον παράδοξα. Εδώ προτείνουμε στην κοινωνία μια πραγματική επανάσταση – γιατί η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι μια επανάσταση της εποχής μας – και δεν μπορούμε να συλλογιστούμε με νέες προσεγγίσεις το ζήτημα του πολιτικού υποκειμένου που θα παίξει σημαντικό ρόλο στη σχεδιαζόμενη σύγκρουση; Αν το σχέδιο εξόδου προϋποθέτει βαθιά οικονομική και ταξική θεωρητική γνώση και πρακτική εμπειρία, γιατί δεν ισχύουν τα ίδια για το θέμα του πολιτικού φορέα ;…”
Στα πλαίσια και των παραπάνω «ενθαρρύνσεων» και της δικής μας καταληγμένης άποψης για την αναζήτηση «νέων προσεγγίσεων» στο ζήτημα του πολιτικού φορέα, κόντρα σε πιθανά φαινόμενα παραγοντισμού, φραξιονισμού, που δεν θα αφήσουν το εγχείρημα του μετωπικού μας φορέα να “ανθίσει” μέσα από τη μαζικοποίηση του, προτείνουμε ορισμένες ενδεικτικές θέσεις .
Αυτό που συμπερασματικά ως ουσιαστικό περιεχόμενο της οργανωτικής συγκρότησης προτείνουμε είναι: Όλα τα ζητήματα συζητιούνται μέσα στο Μέτωπο ( ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ) και όλα θα πηγάζουν από το Μέτωπο. Όλα θα μπαίνουν στην βάση.
Ορισμένες πιο συγκεκριμένες παρατηρήσεις:
1) Οργανώσεις παντού. Σε κάθε χώρο, εδαφική περιοχή, τόπο εργασίας, σπουδών, ενδιαφερόντων, μέχρι το πολύ 20 μέλη. Λειτουργούν με συντονιστικά 3μελη που εκλέγονται – ορίζονται ετήσια.
2) Διαρθρώνονται σε επίπεδα: α) Δήμων, με συντονιστικά από την ετήσια ΓΣ) β) Νομού (Περιφερειακής Ενότητας), με συντονιστικά από ετήσια ΓΣ. γ) Περιφέρειας με Εκπροσώπους των Νομών (μόνο για συντονισμό σε περιφερειακά θέματα).
3) Τρόπος επιλογής αντιπροσώπων:
Το 50% επιλέγεται με κλήρωση. (Για μονό αριθμό να ισχύει το +1 με κλήρωση)
Το 50% εκλέγεται απευθείας από το σώμα της Γενικής Συνέλευσης των Μελών, της αντίστοιχης γεωγραφικής Ενότητας επί των υπολοίπων υποψηφίων (Με μειωμένη σταυροδοσία μέχρι το πολύ το 1/3, επί των εκλεγομένων).
Δεν υπάρχει διαφορά στην ισοτιμία και το ισοβαρές των αντιπροσώπων.
Η αντιπροσώπευση αυτή ισχύει άπαξ και μόνο για το ευρύτερο σώμα που την αφορά. Σε κάθε ανάγκη για ευρύτερο σώμα υπάρχει νέα εκλογή – επιλογή.
Προφανώς δεν ισχύουν τα λεγόμενα διαρκή σώματα. Δεν υπάρχει έκτακτη κεντρική διαδικασία, γιατί απλά αντιμετωπίζεται έκτακτα με διαδικασίες βάσης.
Το αυτό ισχύει και για κεντρικά όργανα.
4) Στο κεντρικό όργανο θα εκπροσωπούνται όλες οι Περιφερειακές Ενότητες (νομοί) με έναν αντιπρόσωπο (Που θα εκλέγεται μες διαδικασία ΧΩΡΙΣ ΛΙΣΤΕΣ από τη ΓΣ του Νομού και θα είναι ανακλητός) και οι υπόλοιπες θέσεις θα καλύπτονται το 50% με κλήρωση και 50% με ψηφοφορία ΣΕ ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ.
5) Ο, τι αφορά τον Νομό (Υποψήφιοι βουλευτές, δράσεις στην Αυτοδιοίκηση), οι αποφάσεις εκπορεύονται αποκλειστικά από την Γ.Σ. του Νομού.
6) Τα κεντρικά όργανα είναι συλλογικά και εναλλασσόμενα. (το μέτρο εναλλαγής το προσεγγίζουμε υπό ορισμένο πλαίσιο με την πρακτική συζήτηση, δράση και υπαρκτή εμπειρία ).
7) Συλλογική (ΜΗ μονοπρόσωπη κεντρική ηγεσία), αποτελούμενη από τρεις εκπροσώπους που θα εκλέγονται από το κεντρικό πολιτικό όργανο.
8) Ο Ομοσπονδιακός χαρακτήρας του Μετώπου:
Η λειτουργία και ο τρόπος που αυτή (η αυτόνομη λειτουργία τους) επιτελείται από τα επιμέρους κόμματα, κινήσεις, ομάδες, που συμμετέχουν στο Μέτωπο «ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ», αφορά αποκλειστικά και μόνο τα ίδια. Δεν αφορούν το Μέτωπο. Μπορούν, προφανώς, να συναντιούνται να ανταλλάσουν πολιτικές εκτιμήσεις και ο, τι άλλο θεωρούν χρήσιμο για τα ίδια και το Μέτωπο (προτείνουμε να συγκροτήσουν κάποιο συμβούλιο διαβούλευσης), αλλά δεν αποφασίζουν διακομματικά, για το Μέτωπο.
Για το Μέτωπο αποφασίζουν και μόνο οι Τοπικές Γενικές Συνελεύσεις και οι αντιπρόσωποι σε πιο κεντρικά όργανα, από αυτές. Ο πλουραλισμός της αντιπροσώπευσης προέρχεται και διασφαλίζεται μόνο από τις τοπικές Γενικές Συνελεύσεις, που εν τέλει απαρτίζουν και διαμορφώνουν τον «Ομοσπονδιακό» χαρακτήρα του πολιτικού Μετώπου της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.
9) Να διαμορφωθεί καταστατικό λειτουργίας διαφανές, χωρίς να εμπεριέχει ζητήματα ερμηνειών.
