“Ποιος στη ζωή μου”: Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, η μουσική και τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, ενώνουν όλους τους Έλληνες
Tην Τετάρτη 1η Ιουνίου 2016, πραγματοποιήθηκε η ετήσια εκδήλωση του σχολείου μας, αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και στο αίσιο τέλος μίας γόνιμης, δημιουργικής και αποδοτικής χρονιάς.
Τους προσκεκλημένους καλωσόρισε ο διευθυντής του σχολείου μας, ο οποίος ευχαρίστησε τους δασκάλους για τις προσπάθειες, το θερμό ζήλο τους και την ευσυνειδησία τους, αφού και τη φετινή χρονιά επιτέλεσαν με πληρότητα το παιδαγωγικό και διδακτικό έργο τους προς όφελος των μαθητών.
 |
| Οι μαθήτριες της ΣΤ΄τάξης τραγουδούν και χορεύουν τη “Μαγιοπούλα” |
 |
| Το τραγούδι αγάπης “Φαίδρα” χόρεψαν μαθήτριες και μαθητές της ΣΤ΄τάξης |
Η μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση «Ποιος τη Ζωή μου», πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο εκπόνησης πολιτιστικού προγράμματος, που υλοποίησαν – υπό την καθοδήγηση των δασκάλων τους – οι μαθητές όλων των τάξεων του σχολείου μας, με θέμα τη ζωή και το έργο του διάσημου μουσικοσυνθέτη.
 |
| Η σκηνή της προσφυγιάς, δυστυχώς πάντα επίκαιρη και συγκινητική |
Στην περικαλλή και κατάμεστη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Άργους Ορεστικού, 123 μαθητές/τριες, μάς ταξίδεψαν στο χρόνο, από το 1922 έως τις μέρες μας, μέσα από τη ζωή, τις μουσικές, τις εμπνεύσεις και τα μεστά από μελωδία και στίχο τραγούδια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη.
 |
| Ο Μίκης σε νεαρή ηλικία με φίλους του |
Οι μαθητές μας με τρόπο μοναδικό, με απόλυτο σεβασμό και την προσήκουσα στο τιμώμενο πρόσωπο πληθωρικότητα, παρουσίασαν ένα υπερθέαμα με τη θρυλική ζωή του Μίκη Θεοδωράκη, ενός εκ των μεγαλυτέρων εν ζωή μύθων της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
 |
| Οι μαθητές/τριες της ΣΤ΄τάξης, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, είχαν το “γενικό πρόσταγμα” |
Η πόλη μας «ταξίδεψε» από το 1922 μέχρι τα χτες… μέσα από τη ζωή του Μίκη! Μια φωτιά «έκαιγε» το πρώτο βράδυ, του πρώτου καλοκαιρινού μήνα στην «κορυφή της πόλης μας»… Νότες και στίχοι (η αποθέωση του τραγουδιού, η μαγεία της μελοποιημένης ποίησης…), στιγμές («πέτρινα χρόνια» και «άνοιξη») και ορόσημα (Μικρασιατική καταστροφή, δικτατορία του Μεταξά, Κατοχή, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, Εξορίες, «άνοιξη της δεκαετίας του ’60», δικτατορία, Μεταπολίτευση… ) διαπέρασαν το «είναι μας» με τρόπο λυρικό και απόλυτο και η στιγμή μετατράπηκε σε ιερή μυσταγωγία… σε δονούσα, «σεισμική» σιωπή…
 |
| Τα πρωτάκια τραγούδησαν τη “Μυρτιά” |
Από τον «Επιτάφιο» στο «Άξιον Εστί», μέχρι τη «Ρωμιοσύνη» και τόσα άλλα, από τον Χατζιδάκι, τον Ελύτη, τον Ρίτσο, τον Σεφέρη, τον Αναγνωστάκη, τον Γκάτσο, τον Λειβαδίτη, μέχρι τον Χιώτη, τον Κατράκη και δεκάδες άλλους…
Η απόλυτη συνύπαρξη θεάτρου, χορού, μουσικής, ποίησης, έκφρασης και δημιουργίας…
Η μουσική και τα τραγούδια του γίνανε και παραμένουν το συλλογικό ασυνείδητο ενός ολόκληρου λαού, γίνονται επιθυμία, κτήμα και ανάγκη, χρέος…
 |
| 123 μαθητές επί σκηνής! |
«Έχω αποφασίσει να ακολουθήσω ως το τέρμα το δρόμο της Συμπαντικής Αρμονίας, που για μένα έχει πάρει τη μορφή της μουσικής… Η μουσική είναι ο άλλος μου εαυτός, που πρέπει να βρω… γιατί αυτός κρατά φυλαγμένο το μυστικό της Αρμονίας…
Η ζωή είναι αρμονία… ο θάνατος χάος…
Βαδίσαμε «Μια νύχτα μαγικιά», με «Το λύχνο του άστρου», ενώ «Έβρεχε στη φτωχογειτονιά» και «Προχωρούσαμε μέσα στη νύχτα», μέσα σε «Δρόμους παλιούς» για ν’ ανταμώσουμε την «Προδομένη μας αγάπη», καθώς «Βράδιαζε» και «Ο βοριάς χτυπούσε την πόρτα μας» και έκανε «Τ’ όνειρο καπνό»…
 |
| Η Ε’ τάξη τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη υπό τους ήχους του πιάνου της δασκάλας μουσικής, τα υπέροχα τραγούδια, “Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου” και “Πού πέταξε τ’ αγόρι μου” |
 |
| Τα παιδιά της Δ΄, Ε’ και ΣΤ΄τάξεων ερμηνεύοντας το τραγούδι “Ποιός τη Ζωή μου” |
Και πήραμε «Το τρένο πού ‘φευγε στις 8», με «Δακρυσμένα μάτια» να «Θυμηθούμε τ’ όνειρό μας» και να αναζητήσουμε «Πού πέταξε τ’ αγόρι μας»… «Στο περιγιάλι το κρυφό»; «Πάνω στην άμμο την ξανθή»; Στην «Όμορφη πόλη», με τις μουσικές φωνές;
 |
| Δεν είμαστε θεατρική ομάδα 20 ατόμων, αλλά ένα σχήμα 123 μαθητών! |
«Μέρα Μαγιού μας μίσεψε», «Οξειδώθηκε στη νοτιά των ανθρώπων», παρέα με τη «Μαρίνα», που «Το φεγγάρι της έκανε μάγια», με την ευχή και την προσδοκία «Να σημάνουν οι καμπάνες», γιατί «Είχε μια θάλασσα στο νου» και «Κράτησε τη ζωή του» και «Κάλεσε τους παλιούς του φίλους», να ανακαλύψουν μαζί «Ποιος τη ζωή τους κυνηγά»…
Όλα αυτά τα υπέροχα συνέβησαν χτες… στην «κορυφή της πόλης», σε μια παράσταση «ύμνο» στην πληθωρικότητα…
Όλα… πολύ!!! Όλοι μαζί στο ταξίδι της χαράς, της μουσικής, της ιστορίας, του μύθου και του μυθικού… Όλοι μαζί ανταμώσαμε τον Μίκη μας, τον Μίκη της Ελλάδας, τον παγκόσμιο Μίκη!!!
 |
| Κατάμεστη η πλατεία, γεμάτος και ο εξώστης! |
Τίμησαν την εκδήλωση με την παρουσία τους, οι ιερείς π. Λεωνίδας Μπάρδος, π. Πασχάλης Μουτζίκης και π. Αντώνιος Αντωνιάδης, ο Δήμαρχος Άργους Ορεστικού Παναγιώτης Κεπαπτσόγλου, ο Διευθυντής Π.Ε. Καστοριάς Γεώργιος Μασλάρης, οι Σχολικοί Σύμβουλοι Έλενα Ζυγούρη και Αλίκη Καζνταρίδου, η προϊσταμένη εκπαιδευτικών θεμάτων Θωμαή Μιχαηλίδου, ο υπεύθυνος σχολικών δραστηριοτήτων Παναγιώτης Κόττας, ο πρώην Διευθυντής του σχολείου μας Παύλος Καλύβας, δημοτικοί σύμβουλοι, συνάδελφοι άλλων σχολικών μονάδων και πολλά παιδιά γυμνασίου και λυκείου, πρώην μαθητές του σχολείου μας.
Ευχαριστούμε τους συμπολίτες μας που για μία ακόμη φορά τίμησαν με την παρουσία τους την ετήσια εκδήλωσή μας και τους διαβεβαιώνουμε πως παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κλάδος, εμείς θα είμαστε εδώγια να εκπληρώνουμε το χρέος μας απέναντι στη γενιά του αύριο και στην πατρίδα μας.
Ο διευθυντής του σχολείου
Λεωνίδας Ι. Οικονομίδης
Τι ειπώθηκε από το Διευθυντή του Σχολείου
από τον Δήμαρχο
και ένα πολύ μικρό δείγμα από την παράσταση…
