Ενιαίο σύστημα κινητικότητας στο σύνολο του δημοσίου τομέα θα θεσμοθετήσει το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης εντός του Ιουνίου με στόχο την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και την κάλυψη των κενών σε καίριους τομείς των δημοσίων υπηρεσιών. Όπως γράφει το Έθνος, μετά τη διαδικασία της προνομοθετικής διαβούλευσης η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης βρίσκεται στην τελική ευθεία για την ολοκλήρωση των διατάξεων που θα κατατεθούν στη Βουλή εντός του Ιουνίου.
Οι κύριοι άξονες του νέου συστήματος είναι η εξής:
Η κινητικότητα μεταξύ φορέων αφορά στην κάλυψη κενών θέσεων και θα έχει πλήρως εθελοντικό χαρακτήρα.
Η κινητικότητα εντός του ίδιου φορέα θα έχει την μορφή απόσπασης του υπαλλήλου με προσωρινό χαρακτήρα για την κάλυψη αναγκών.
Θα παρέχονται κίνητρα σε όσους επιλέξουν παραμεθόριες περιοχές και νησιά. Τα κίνητρα θα έχουν σχέση με την μισθολογική και την βαθμολογική εξέλιξη των υπαλλήλων.
Μετά το διορισμό ή τη μετάταξη στη νέα θέση θα υπάρχει υποχρέωση παραμονής για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (τουλάχιστον τρία χρόνια).
Για την κινητικότητα μεταξύ ομοειδών φορέων (δήμοι, νοσοκομεία κλπ) θα προβλέπεται απλουστευμένη και ενιαία διαδικασία που θα ενεργοποιούνται από τους εποπτεύονται φορείς (υπουργείο Υγείας, Εσωτερικών κλπ).
Το πρόγραμμα κινητικότητας δεν θα σταματά, θα είναι συνεχές, ωστόσο για λόγους πρακτικούς θα εφαρμόζεται σε τρεις κύκλους κάθε χρόνο (για παράδειγμα Φεβρουάριο, Ιούνιο, Οκτώβριο) ανάλογα με τα αιτήματα φορέων και εργαζομένων για κάλυψη κενών και μετακίνηση αντίστοιχα.
Όπως είχε γράψει η aftodioikisi.gr, ο αρμόδιος υπουργός, Χριστόφορος Βερναρδάκης, στο κείμενο που ανάρτησε για το στάδιο της προδιαβούλευσης προτείνει τον καθορισμό και… «ενιαίων ειδικών απαγορεύσεων» για ορισμένες κατηγορίες προσωπικού «προκειμένου να μην ανακύπτουν ερμηνευτικά προβλήματα για την ισχύ των γενικών διατάξεων». Ως παράδειγμα, αναφέρει το νοσηλευτικό προσωπικό.
Η αναφορά αυτή έχει μια λογική. Στόχος, μεταξύ άλλων, της κινητικότητας είναι, σύμφωνα με το υπουργείο και ο εξορθολογισμός της κατανομής του ανθρώπινου δυναμικού της Δημόσιας Διοίκησης, ανάμεσα στις υπηρεσίες. Ο τομέας της Υγείας, κατά κοινή ομολογία είναι υποστελεχωμένος. Ένας φόβος που έχει εκφραστεί και από πλευράς υπαλλήλων, είναι ότι με μια νέα διαδικασία κινητικότητας θα χτυπήσουν «κόκκινο» πολλές υπηρεσίες με λιγοστό προσωπικό, καθώς οι εργαζόμενοι σε αυτές θα επιχειρήσουν να μετακινηθούν σε φορείς με ομαλότερη εργασιακή καθημερινότητα.
