Γυρολιμνιά Καστοριάς: ..ένας μαγικός κόσμος κρυμμένος στον πραγματικό!

Tελικά δεν ξέρω αν αυτή η πόλη θα σταματήσει ποτέ να με εμπνέει..
Ξέρετε,τα σημεία που προσφέρονται για φωτογραφίες,είναι πάνω κάτω γνωστά για εμάς που λατρεύουμε τη φωτογραφία..και είναι σημεία,που πολλές φορές δεν θα παρατηρήσεις,τις μέρες που απλά κάνεις την βόλτα σου..ή θα τα δεις και θα τα προσπεράσεις,όπως έκανα εγώ τόσες φορές που πέρασα από εκείνο το σημείο..

Ευχάριστη αισθητική παρέμβαση,εδώ και πάρα πολυ καιρό,με απλά πράγματα:ένα λάστιχο και ενα σχοινί στο δέντρο,να κάνουν το ομορφότερο κάδρο,που θα ζήλευε και ο καλύτερος ζωγράφος!

Στάθηκα για πρώτη φορά και ας είχα περάσει εκατοντάδες πρίν..αυτή τι φορά,γιατί όπως και σε κάθε εικαστικό αριστούργημα,άφησα το μυαλό να κάνει σκέψεις..και να κάνει την διαφορά σε μια ομολογουμένως χιλιοφωτογραφιμένη περιοχή..

Πλοίο..ναι φίλοι μου,πλοίο.Αυτό μου ήρθε στο μυαλό..μια όμορφη κρουαζιέρα στην Αρχόντισσα,να κοιτάς μέσα από το φινιστρίνι.Παράξενο..αλλά σε αυτό το ταξίδι πολύ θα ήθελαν να βρίσκονται,πολύ θα παρακαλούσαν για το πολυπόθητο αυτό εισητήριο και εμείς είμαστε ευλογημένοι που έχουμε “free pass”!!

Ένα κορνάρισμα μου ‘χάλασε’ το όνειρο..ένα αμάξι σταμάτησε να ρωτήσει πληροφορίες για την πόλη..”σε είδαμε να φωτογραφίζεις,πού μπορούμε να πάμε που δεν έχουμε πάει και αξίζει;”..χαμογέλασα, “αξίζει;μα τί λέτε..και που δεν αξίζει να λέτε καλύτερα..έχετε χρόνο;”..κατέβηκαν από το αυτοκίνητο..ήθελαν να φωτογραφίσουν και αυτοί..μετά από μερικές πληροφορίες που τους έδωσα,με ρώτησαν αν μπορούσα να προτείνω κάπου να μείνουν..κάπου κοντά..τους είδα χαρούμενους τύπους και είπα να κάνω το κλίμα ακόμα πιο φιλικό: “σας έχω ένα σπίτι,αλλά έχει μόνο ένα δωμάτιο..δεν ξέρω αν σας βολεύει..περπατάμε λίγο;”..με ακολούθησαν..

“Φτάσαμε”, λέω, “περάστε!”