Η 19η Μαΐου, είναι Ημέρα Μνήμης, Θλίψης και Υπόσχεσης.
Ένα σχεδόν αιώνα μετά τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, η ιστορική γνώση, αποτελεί την κιβωτό του Πολιτισμού και της Πίστης των προγόνων μας. Η Ελληνική Βουλή αναγνώρισε την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, με καθυστέρηση όμως 70 χρόνων, δικαιώνοντας τη μνήμη των 353.000 θυμάτων.
Είναι χρέος μας να διεκδικήσουμε την παγκόσμια αναγνώριση του φρικτού εγκλήματος που υπέστη το γένος μας όχι στο όνομα της εκδίκησης, αλλά στο όνομα της Αλήθειας. Είναι υποχρέωση του πολιτικού και πνευματικού κόσμου της Τουρκίας να αναγνωρίσει το έγκλημα ενάντια στον Ποντιακό Ελληνισμό γιατί η ιστορική ειλικρίνεια αποτελεί τη βάση για ένα μέλλον φιλίας, συνεργασίας και Ειρήνης.
Ο Ελληνισμός, στους δύο αιώνες του ελεύθερου βίου της νεότερης Ιστορίας μας, έδωσε και δίνει διαρκώς τον Αγώνα για την υπεράσπιση της Ελευθερίας και της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας. Ο Αγώνας αυτός, υπήρξε πάντα νικηφόρος, όταν μας καθοδηγούσε η αυτογνωσία και γινόταν κατορθωτή η ενότητα.
Αυτογνωσία και ενότητα, πρέπει να είναι η υπόσχεση της γενιάς μας στους Έλληνες και τις Ελληνίδες του Πόντου που δεν αρνήθηκαν την ταυτότητα, την Πίστη και τη γλώσσα μας και οδηγήθηκαν γι’ αυτό στο μαρτύριο. Αυτογνωσία και ενότητα, αυτή είναι η δύναμή μας στον διαρκή Αγώνα για την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και την περιφρούρηση της εθνικής μας Ελευθερίας.
