Η σύλληψη του Αντρέα Μαρτίνη, δεν αφορά μια υπόθεση διαφθοράς. Στην πραγματικότητα είναι η ικανότητα της διαφθοράς, να διαχέεται, να αποτελεί στοιχείο αλληλοεκβιασμού και αλληλοεξυπηρέτησης και τελικώς να επικρατεί με πολιτική πατρωνία.
Το party στον τομέα ευθύνης του Μαρτίνη, είτε αυτό αφορούσε τον Ερυθρό Σταυρό, είτε το Ερρίκος Ντυνάν, δεν θα τελείωνε αν δεν υπήρχαν δύο πράγματα: η αντίδραση του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, ο οποίος είχε μιλήσει ανοιχτά για χρησιμοποίηση της ανθρωπιστικής οργάνωσης από το ελληνικό τμήμα για άνομη δράση και το ενδιαφέρον αρκετών, να καρπωθούν το μεγάλο και επικερδές νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν με την εξουδετέρωση του ισχυρού Μαρτίνη.
Η δράση του Μαρτίνη ήταν γνωστή επί δεκαετίες. Στην αρχή ήταν οι φήμες που από τη δεκαετία του 90 ήθελαν τον ισχυρό άντρα του Ερυθρού Σταυρού να είναι υπεύθυνος κακοδιαχείρισης αλλά στη συνέχεια υπήρξαν επίσημες καταγγελίες, δημοσιεύματα, ακόμη και προσφυγές στην Εισαγγελία.
Ο Μαρτίνης όμως παρέμενε ακλόνητος. Ο λόγος ήταν πως με την παρουσία του εξελισσόταν ένα πάρτυ στο Ερρίκος Ντυνάν. Ο Μαρτίνης, είχε δημιουργήσει ένα νοσοκομείο όπου η οικονομική και επιχειρηματική ελίτ, έκανε τις ιατρικές εξετάσεις της, νοσηλευόταν, διόριζε κόσμο και μοιραζόταν μεγάλα ποσά από παραϊατρικές δραστηριότητες που αφορούσαν κυρίως την επικοινωνία.
Εκατομμύρια δόθηκαν από το Νοσοκομείο την εποχή του Μαρτίνη για Δημόσιες Σχέσεις και επικοινωνία. Γράφτηκε πως η Άννα Παναγιωταρέα, έπαιρνε 8.000 ευρώ το μήνα για να προάγει τις Δημόσιες Σχέσεις του Νοσκοκομείου. Τι ανάγκη είχε αλήθεια το Ερρίκος Ντυνάν και από ποιες Δημόσιες Σχέσεις;
Ο ισχυρός άντρας του Ερυθρού Σταυρού, είχε δημιουργήσει ένα κύκλο, ο οποίος ξεπερνούσε αυτόν της αστικής τάξης που συνήθιζε να καυχάται για το φιλανθρωπικό της έργο μέσω του Ερυθρού Σταυρού. Ο Μαρτίνης πατούσε σε ένα σύγχρονο σύστημα διαπλοκής που λειτουργούσε σαν πολιτική και οικονομική σέχτα, σαν μια στοά όπου όλοι ευεργετούνταν από τη σιωπηλή συμμετοχή τους σε αυτή.
Οι καταγγελίες για τον Μαρτίνη είχαν φτάσει στο γραφείο του Σαμαρά, όταν ο πρόεδρος της ΝΔ τοποθέτησε τον Χαράλαμπο Αθανασίου στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Σύμφωνα με τις καταγγελίες που έκανε μέλος της Διοίκησης και ψηφοφόρος του Σαμαρά, ο Μαρτίνης είχε στενές σχέσεις με τον Αθανασίου, ο οποίος τακτοποιούσε δικαστικά τις εκκρεμότητες του Μαρτίνη. Έχει δημοσιευτεί πως στο Ερρίκος Ντυνάν, ο Αθανασίου είχε προνομιακή εμπλοκή σε διορισμούς.
Όταν ξεκίνησαν οι πρώτες δειλές δικαστικές έρευνες για τον Μαρτίνη, στην Εισαγγελία της Αθήνας, οι Εισαγγελείς κουνούσαν με απογοήτευση το κεφάλι τους θεωρώντας πως ακουμπούσαν κάποιον για τον οποίο αρκετοί θα έκαναν τα πάντα για να καλυφθεί. Οι καταστάσεις όμως άλλαξαν και ο Μαρτίνης βρίσκεται ενώπιον της Δικαιοσύνης. Οι offshore εταιρείες του και οι υποθέσεις χρηματισμού είναι η κορυφή του παγόβουνου. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε μέχρι πού θα μπορέσει να φτάσει η έρευνα και αν θα ανοίξει παράλληλη έρευνα για τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, μέσα από τις οποίες ο Μαρτίνης συντηρούσε και ανανέωνε το μύθο του ισχυρού και ανέγγιχτου. Χωρίς αυτές τις παρεμβάσεις τα «σκάνδαλα Μαρτίνη» θα είχαν αποκαλυφθεί πολλά χρόνια πριν.
Η Δικαιοσύνη πέρα από το οικονομικό σκέλος, οφείλει να ψάξει αν ο Χαράλαμπος Αθανασίου, όπως επισήμως έχει καταγγελθεί, πέρα από φίλος του Μαρτίνη, ήταν και ο άνθρωπός του και το χέρι του στη Δικαιοσύνη. Τώρα που το πάρτυ τελείωσε και κυρίως τώρα που η παντοδυναμία του συστήματος αποδεικνύεται στις νέες συνθήκες αδυναμία, υπάρχουν πολλοί που είναι διατεθειμένοι να μιλήσουν. Θα βρεθεί Εισαγγελέας να τους ακούσει;
