Τα περισσότερα μονοπάτια στα οποία κινούμαστε τα τελευταία εννιά χρόνια είναι χαμένα μέσα στη βλάστηση, αχνά και χορταριασμένα, ασυντήρητα και αραιά σηματοδοτημένα… Πλην των μεγάλων ορεινών όγκων της πατρίδας μας που προσελκύουν πολλούς ορειβάτες, λίγες είναι οι περιπτώσεις που τα μονοπάτια προσφέρουν τα στοιχειώδη μέσα για την εξυπηρέτηση των πεζοπόρων όπως πληροφοριακές πινακίδες, προστατευτικά κιγκλιδώματα, φροντισμένα σημεία στάσης, διαμορφωμένα σκαλοπάτια και γεφυράκια. Αυτή είναι και η συνήθης εκδοχή της πεζοπορίας, που συναντάμε στις πιο πολλές τσάρκες μας. Στην τελευταία μας εξόρμηση όμως είχαμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό και αυτό το γνωρίζαμε πριν καν ξεκινήσουμε…Πριν από διάστημα δύο περίπου μηνών εγκαινιάστηκαν η διάνοιξη και συντήρηση (όπου χρειαζόταν) ενός παλιού μονοπατιού κοντά στον οικισμό της Αγίας Άννας και η ομάδα της cyberότσαρκας δεν ήταν δυνατό να μην περπατήσει τη νέα αυτή πεζοπορική διαδρομή και πρόταση… Το μονοπάτι επιμελήθηκαν εθελοντές από το Νεστόριο, που είχαν ως στόχο να αναδείξουν περαιτέρω τον μεγάλο καταρράκτη που βρίσκεται χαμηλότερα από το μοναστήρι των Ταξιαρχών Τσούκας, μια τοποθεσία που είχαμε επισκεφθεί στο παρελθόν, ακολουθώντας μια δύσκολη κατάβαση στην απότομη πλαγιά κάτω ακριβώς από το καθολικό του μοναστηριού.
