Γιατί ένα τόσο, αποδεδειγμένα πια, επικίνδυνο έθιμο-συνήθεια επιβιώνει; Κανονικά, έπρεπε να το έχουν απαγορέψει ή να επιτρέπουν να γίνεται μέσα σε αυστηρά πλαίσια. Ο όγκος των ατυχημάτων και των δυστυχημάτων έπρεπε να μας έχει αφυπνίσει
Το 2011, ένα εφτάχρονο αγόρι στη Δροσιά Χαλκίδας τραυματίζεται θανάσιμα από φωτοβολίδα στο κεφάλι. Τη ίδια χρονιά, δυο νέοι άνδρες σκοτώνονται στη Ρόδο, όταν εκρήγνυται το αυτοσχέδιο βεγγαλικό που κατασκεύαζαν. Το 2015, δυο ηλικιωμένοι στη Μεσσήνη ακρωτηριάζονται από παρόμοια αιτία. Σε χωριό της ίδιας περιοχής, δυο φοιτητές χάνουν τη ζωή τους, όταν το αυτοσχέδιο βαρελότο το οποίο έχουν δεμένο σε σκοινί, μπλέκεται με ηλεκτροφόρα σύρματα.
Κάνεις μια γύρα στο Διαδίκτυο και φρικάρεις. Δεν μπορείς να μην φρικάρεις, καταρχάς με το πλήθος των περιστατικών και με το γεγονός ότι κάθε χρονιά έχεις πανομοιότυπες ειδήσεις. Εκατοντάδες ιστορίες με ακρωτηριασμούς, εγκαύματα, σοβαρά τραύματα και βέβαια θανάτους: εκείνων που φταίνε, γιατί με δική τους ευθύνη κράτησαν στα χέρια τους ένα αυτοσχέδιο όπλο, και εκείνων που δεν φταίνε. Με αυτούς φρικάρεις περισσότερο. Γιατί θα μπορούσες να είσαι εσύ, ο φίλος, το παιδί σου. Να σας έρθει απ’ το πουθενά η μαλακία του άλλου στο κεφάλι.
Οπως έγινε στη Σαντορίνη. Τέσσερις άνθρωποι πλήρωσαν τη βλακεία του άλλου. Τρεις αμερικανοί τουρίστες κι ένας Ελληνας τραυματίστηκαν σοβαρά, όταν ένας ανόητος αποφάσισε να σκάσει αυτοσχέδιο βαρελότο μέσα στον κόσμο. Οπως το διάβασες, μέσα στον κόσμο. Ποιος σου λέει ότι δεν υπάρχει ένας τέτοιος ανεγκέφαλος γύρω σου;
Για μένα, τα βαρελότα είναι ένας λόγος για να μην πάω στην Ανάσταση. Προτιμώ να κάνω Ανάσταση μέσα σε μια καφετέρια, σε ένα εστιατόριο, στο σπίτι μου. Αρκεί να έχω προστατευτικό πάνω απ’ το κεφάλι μου. Κι όταν πηγαίνω, κάθομαι σε απόσταση ασφαλείας, να είμαι ήσυχη. Το βρίσκεις υπερβολικό; (Κάνε μια γύρα στο Διαδίκτυο και μετά πες μου αν είμαι υπερβολική)
Πραγματικά, είναι ν’ απορείς. Γιατί ένα τόσο, αποδεδειγμένα πια, επικίνδυνο έθιμο-συνήθεια επιβιώνει. Κανονικά, έπρεπε να το έχουν απαγορέψει ή να επιτρέπουν να γίνεται μέσα σε αυστηρά πλαίσια. Ο όγκος των ατυχημάτων έπρεπε να μας έχει αφυπνίσει. Οπως έγινε φέτος στο Βροντάδο Χίου, με τον ρουκετοπόλεμο. Οι κάτοικοι που είναι στη «ζώνη του πυρός», απαίτησαν να εφαρμοστεί ο νόμος για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους.
Και πολύ καλά έκαναν. Επιτέλους! Γιατί να επιμένουμε σε κάτι όταν αυτό απειλεί τη σωματική ακεραιότητα, τη ζωή ή τις περιουσίες μας; Δεν είμαστε όλοι βλάκες. Να πάει από ‘κει που ήρθε το έθιμο.
ΥΓ. Φυσικά, τα περισσότερα θύματα είναι παιδιά. Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Ατυχημάτων (ΚΕΠΑ), πάνω από 110 παιδιά τραυματίζονται κάθε χρόνο από τα πυροτεχνήματα, με το 69% των ατυχημάτων αυτών καταγράφονται την περίοδο του Πάσχα και με την πλειοψηφία των παιδιών να είναι μεταξύ 10-14 ετών.
