Μας παρακινούν να γίνουμε επιχειρηματίες και να “πιάσουμε την καλή” – Όλοι μας κάποια στιγμή ακούσαμε στη σχολή ότι «Μπορεί να είσαι ο επόμενος Steve Jobs»!
Καινοτομία και Επιχειρηματικότητα: Μύθοι και Πραγματικότητα
Το ΤΕΙ Δ. Μακεδονίας διοργανώνει εκδήλωση στο παράρτημα Καστοριάς με θέμα «Καινοτομία, Ανάπτυξη και Νέα Εργαλεία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση». Από τον τίτλο και τους εισηγητές φαίνεται καθαρά η επιδίωξη της εκδήλωσης αυτής. Να σπείρει αυταπάτες στους νέους με το παραμύθι της «καινοτόμας ιδέας που θα σε κάνει να πας μπροστά, που θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη». Για ποια ανάπτυξη κόπτονται ο κ. Κούλογλου (ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) και οι λοιποί;
Καθημερινά αποδεικνύουν ότι, ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις της Ε.Ε, «καίγονται» για την όσο γίνεται καλύτερη υπεράσπιση των μονοπωλιακών ομίλων, μέσα από διάφορα εργαλεία, με κάθε τρόπο και μέσο, χωρίς κανένα δισταγμό. Είναι αυτοί που μπλέκουν την Ελλάδα σε επικίνδυνα μονοπάτια με την εμπλοκή της χώρας όλο και πιο βαθιά στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που φέρνει το ΝΑΤΟ μπαμπούλα στο Αιγαίο, κι όλα αυτά για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, να αυξήσουν κι άλλο τα κέρδη τους. Κόπτονται για την ανάπτυξη προς όφελος των καπιταλιστών και μόνο. Είναι θράσος αυτοί που ετοιμάζουν το παραπέρα τσάκισμα των δικαιωμάτων μας, που διώχνουν ένα σωρό νέους επιστήμονες στο εξωτερικό να μας μιλούν για ανάπτυξη προς όφελός μας.
Τα τελευταία χρόνια προβάλλεται εντατικά στη νεολαία το πρότυπο των start–ups επιχειρήσεων, της καινοτόμας ιδέας, της «πατέντας» για “πλούσια επιχειρηματική δραστηριότητα” των νέων και μάλιστα όλοι ορκίζονται ότι η καινοτομία είναι η απόλυτη λύση στους νέους που αναζητούν διέξοδο από την ανεργία και την ανασφάλεια. Ιδιαίτερα αυτά τα πρότυπα προβάλλονται σε σχολές με προσανατολισμό προς την ανάπτυξη εφαρμογών λογισμικού, δικτύων κλπ, όπως δηλαδή τα τμήματα και του ΤΕΙ μας, στην Πληροφορική και στο Ψηφιακών Μέσων κι Επικοινωνίας από καθηγητές, μέσα από το Πρόγραμμα Σπουδών, ημερίδες, σεμινάρια κ.ο.κ. Όλοι μας κάποια στιγμή ακούσαμε στη σχολή ότι «Μπορεί να είσαι ο επόμενος Steve Jobs» (πρόεδρος Apple και Pixar), μας παρακινούν να ασχοληθούμε με μια καινοτόμα ιδέα ώστε να γίνουμε επιχειρηματίες και να “πιάσουμε την καλή”.
Επιπλέον, στη συζήτηση που έχει ανοίξει μέσα από τον «εθνικό διάλογο για την Παιδεία» στο επίκεντρο είναι η περαιτέρω διασύνδεση των ΑΕΙ-ΤΕΙ με επιχειρήσεις, προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στις ανάγκες του κεφαλαίου ως δήθεν “λύση” στην ανεργία. Αυτό μάλιστα είναι και πάγια θέση της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, που το αναπαράγουν συνεχώς. Βέβαια, σύνδεση της αγοράς με τα ΤΕΙ υπάρχει αντικειμενικά, π.χ. μέσω της πρακτικής άσκησης. Αυτό όμως δεν έλυσε το πρόβλημα της ανεργίας για τους αποφοίτους, δεν είναι αυτό που λείπει. Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η σύνδεση της παραγωγής και της οικονομίας με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και του λαού.
Αυτή η σύνδεση των επιχειρήσεων με ΑΕΙ-ΤΕΙ επιδρά και στη λειτουργία τους, αλλά ταυτόχρονα είναι και προετοιμασία για το αύριο. Γιατί και η αστική τάξη ξέρει ότι πρέπει να προετοιμάσει την αυριανή βάρδια εργαζομένων πειθαρχημένη, ενσωματωμένη μέσα στο σύστημα. Βάζουν ουσιαστικά τους φοιτητές να σκέφτονται όχι σαν αυριανοί εργαζόμενοι –που στην πλειοψηφία τέτοιοι θα είμαστε– αλλά σαν εν δυνάμει επιχειρηματίες, ούτως ώστε να δικαιολογούν τον επιχειρηματία. Να μάθουν να σκέφτονται σαν κι αυτόν άρα να τον δικαιολογούν όταν τους βάλει να δουλέψουν υπερωρία, να τον δικαιολογήσουν όταν τους απολύσει, όταν ζητήσει από μια εργαζόμενη να μην κάνει παιδί κ.ο.κ.
Με απλά λόγια, διαμορφώνουν ένα νέο με στάση ζωής ευνουχισμένη από κοινωνικές ανησυχίες. Να προσπαθεί να σκεφτεί ποια καινούρια ιδέα «θα πουλήσει» και όχι ποια θα λύσει τα τεράστια προβλήματα του λαού. Να τη δημιουργεί μόνος του, με τις δικές του γνώσεις, στα κρυφά, μη τυχόν και του την «κλέψουν», αντί να τη δουλεύει συλλογικά με άλλους ειδικούς επιστήμονες και τις γνώσεις όλης της κοινωνίας στο πλευρό του. Να τρέχει από εδώ κι από εκεί να την παρουσιάζει, μήπως βρει χρηματοδότη, αν χρειαστεί να μπορέσει να πουλήσει την ιδέα σε κανένα «μεγαλύτερο ψάρι». Και το πιο σημαντικό: Όταν δε θα τα καταφέρει (γιατί λίγοι τα καταφέρνουν) και θα χρειαστεί να δουλέψει όπως όλοι οι άλλοι, να απογοητευτεί, να κατηγορήσει τον εαυτό του, να συμβιβαστεί με το ρίσκο που πήρε και «δεν του βγήκε».
Αντικειμενικά όμως όλη αυτή η “δίψα” για δημιουργία, για συμβολή και μέσω της καινοτομίας και της επιστήμης στην κοινωνία, χαρακτηριστικά που πρέπει όντως να τα έχει ένας νέος επιστήμονας, μπορούν να απελευθερωθούν και να επιδράσουν θετικά, δηλαδή για την ικανοποίηση των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών, μόνο στα πλαίσια μιας άλλης οικονομίας με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, όπου σκοπός της παραγωγής δε θα είναι το καπιταλιστικό κέρδος, όπως είναι σήμερα, αλλά οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Εκεί λοιπόν πρέπει να στρέψουν τα βέλη τους όλοι οι νέοι επιστήμονες και οι φοιτητές, να οργανώσουν την πάλη τους για την ανατροπή αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που εμποδίζει την έρευνα για την επίλυση μιας σειράς λαϊκών προβλημάτων υποκλινόμενο στο καπιταλιστικό κέρδος.
Λύση στα προβλήματά μας είναι ο δρόμος της σύγκρουσης και της ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος.
«…Πιστεύω πως μοναδικός σκοπός της Επιστήμης είναι τούτος: ν’ αλαφρώσει τον μόχθο της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν οι επιστήμονες περιορισθούν να σωρεύουν γνώσεις πάνω σε γνώσεις, οι καινούργιες μηχανές σας δε θα χρησιμεύουν παρά για καινούργια μαρτύρια…
Εκείνοι που φτιάχνουν το ψωμί πρέπει να καταλάβουν πως τίποτα δεν κινείται, αν κάποιος δεν το κουνήσει…»
Μπ. Μπρεχτ
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ
ΤΟΜΕΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
