Γιώργος Καραταγλίδης, προπονητής ομάδας μπάσκετ Άργους Ορεστικού
«Συμφωνώ μαζί σας ότι είναι η μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη της ομάδας μέχρι την επόμενη, ειδικά με τις απουσίες που είχαμε. Είναι έμπειροι παίκτες οι αθλητές μου, προπονητές μέσα στο γήπεδο, μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα σε κρίσιμα σημεία και χαίρεσαι να δουλεύεις μαζί τους. Τους αξίζουν συγχαρητήρια. Δεν είμαι έμπειρος και εγώ στην κατηγορία, αλλά η εμπειρία των παικτών παίζει καθοριστικό ρόλο. Συνιστά υπέρβαση για το Άργος Ορεστικό η διατήρηση της ομάδας στη Β’ εθνική και για το νομό Καστοριάς γενικότερα η ύπαρξη δύο ομάδων. Αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα και είναι πολύ δύσκολο στην εποχή μας.
Συμφωνώ με τον προπονητή της Καστοριάς (σ.σ. με αφορμή προηγούμενη αποκλειστική συνέντευξή του στο Metrosport.gr), για την αναγκαία συνένωση των δύο ομάδων. Είναι κοινή λογική. Την περασμένη χρονιά είχαμε την ευκαιρία με την πρόταση για την Α2, αλλά δεν έγινε, γιατί υπάρχουν άλλα θέματα. Μερικά πράγματα τα φέρνει η ανάγκη. Αυτό θα γίνει εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή στο μέλλον.
Ο κόσμος στο Άργος Ορεστικό αγαπάει το μπάσκετ. Οι φίλαθλοι έχουν αποκτήσει μπασκετική παιδεία, υπάρχει μία παράδοση στην πόλη και είναι πολύ ψηλά στη συνείδηση όλων.
Ο νομός Καστοριάς παράγει πάρα πολλά ταλέντα, αλλά η Β’ εθνική δε δίνει τόσες πολλές ευκαιρίες σε όλους. Χρειάζεται να δώσουμε βάση για να μη χαθούν αυτά τα παιδιά και να επανδρώσουν τις μεγάλες ομάδες.
Για εμάς τους μπασκετικούς το μπάσκετ θα έπρεπε να είναι ψηλότερα στην ελληνική κοινωνία. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά μόνο με την παραμονή στην κατηγορία θα είμαι ικανοποιημένος.
Δε θα συνιστούσα σε συγγενικό μου πρόσωπο να στοιχηματίσει αν θα τερματίσει ψηλότερα το Άργος Ορεστικό ή η Καστοριά στην κατηγορία! Αν και δε διαθέτω την εμπειρία, το επίπεδο στην κατηγορία έχει πέσει αναλογικά με τα προηγούμενα χρόνια και είναι αναμενόμενο με την εποχή που ζούμε.
Οι νέοι χρειάζεται πρώτα και πάνω απ’ όλα να είναι στο γήπεδο, να θέλουν πραγματικά να παίζουν μπάσκετ και να έχουν και τύχη στη διαδρομή τους στον αθλητισμό».
Του Νίκου Κολίτση