Πρόταση για να ενταχθεί στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, η τέχνη της γουνοποιίας στη γεωγραφική περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας, εξαιρουμένων των δήμων Κοζάνης και Πτολεμαϊδας, θα καταθέσει η Ελληνική Ομοσπονδία Γούνας.
Συγκεντρώνει στοιχεία και αναμένεται μέχρι τέλος του καλοκαιριού να καταθέσει την πρόταση αρχικά για εγγραφή στον Εθνικό Κατάλογο.
Όπως εξηγεί στην ΕΡΤ ΚΟΖΑΝΗΣ, ο Οικονομικός Σύμβουλος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γούνας Νίκος Ρίζος, υπάρχουν μαρτυρίες και ιστορικά δεδομένα ότι ανάγεται ο κλάδος τουλάχιστον στους βυζαντινούς χρόνους.
Ο ίδιος ανέφερε ότι η ένταξη της τέχνης αυτής, στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς θα έχει ευνοϊκές συνέπειες.
«Πρώτον θα θωρακίσει τον κλάδο έναντι επιθέσεων από οικολογικές παράδειγμα οργανώσεις, δεύτερον θα δώσει μια πιστοποίηση παγκόσμιου τύπου για την προστασία του ονόματος και του κλάδου, τρίτον θα δώσει πολύ θετικές ενέργειες σε μια ανάπτυξη γενικότερα της περιοχής συμπεριλαμβανομένου και του τουρισμού».
Η Ελληνική Ομοσπονδία Γούνας είναι σε επαφή για το θέμα με τον Σύνδεσμο Γουνοποιών Καστοριάς «ο Προφήτης Ηλίας», το ιστορικότερο σωματείο των γουναράδων, που ιδρύθηκε το 1915.
Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Γουνοποιών Καστοριάς, “η τέχνη της γουνοποιίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την περιοχή της Καστοριάς από τα χρόνια της οθωμανικής κτήσης, αριθμώντας πέντε αιώνες δυναμικής παρουσίας, καθιστάμενη υπερτροφοδότης της τοπικής οικονομίας και καταλυτική για την οικονομική και πολιτιστική της εξέλιξη”.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, η βιοτεχνία της γούνας στην Καστοριά έχει μια παράδοση περίπου 500 ετών όμως είναι πολύ πιθανόν, οι Καστοριανοί να επεξεργάζονταν γουνοφόρα δέρματα από αρχαιοτάτων χρόνων. Βέβαια τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι η σημερινή τεχνογνωσία της επεξεργασίας των γουναρικών, αναπτύχθηκε από Καστοριανούς, οι οποίοι εργάζονταν στην Κωνσταντινούπολη και την μετέφεραν στην Καστοριά, καθώς λόγω της λίμνης και του άφθονου νερού ήταν δυνατή και η βυρσοδεψεία τους.
