Ο κορυφαίος Έλληνας ζωγράφος, Δημήτρης Μυταράς έχασε την όρασή του κατά 90%!
Η διάγνωση που έγινε πριν λίγες μέρες, έδειξε σχεδόν ολική απώλεια όρασης για τον 82χρονο, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να ζωγραφίσει ξανά.
Ο Έλληνας ζωγράφος, αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα υγείας με αποτέλεσμα να επισκέπτεται συχνά το νοσοκομείο.
Να σημειωθεί, πως ο Δημήτρης Μυταράς είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους με διεθνή καταξίωση και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ).
Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1953-1957) με δασκάλους τους Σ. Παπαλουκά και Γ. Μόραλη. Σπούδασε στη συνέχεια στο Παρίσι (1961-1964) με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. σκηνογραφία στο École Nationale des Arts Decoratifs και εσωτερική διακόσμηση στο École des Arts et Métiers με δάσκαλους τους F. Labisse και J. L Barrault.
Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός).
Το 1964 ανέλαβε τη διεύθυνση του εργαστηρίου εσωτερικού χώρου των Σχολών Δοξιάδη.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του και την επιστροφή του στην Αθήνα το 1964, ανέλαβε τη διεύθυνση του εργαστηρίου εσωτερικού χώρου των Σχολών Δοξιάδη.
Το 1969 διορίστηκε βοηθός στο Εργαστήριο Ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ. Το 1975 εξελέγη καθηγητής του Α΄ εργαστηρίου ζωγραφικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών, το 1977 εξελέγη τακτικός καθηγητής ενώ διετέλεσε Πρύτανης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών το διάστημα 1983-1985.
Οι διακρίσεις του
Έχει λάβει πολλές διακρίσεις μεταξύ των οποίων το Α’ Βραβείο στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων το 1958 και το 1961.
Το 1985 ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης της Χαλκίδας.
Το 1999 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος απένειμε στο Δημήτρη Μυταρά τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα.
Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το έργο του
Εικαστικός δημιουργός με πολυδιάστατη δραστηριότητα και επίδοση σε πολλούς τομείς, έχει να επιδείξει μεγάλη παραγωγή σχεδίων και ζωγραφικών έργων, σκηνογραφιών και ενδυματολογικών μελετών, καθώς και δημιουργιών εφαρμοσμένης τέχνης: διακόσμηση κτιρίων (γλυπτός διάκοσμος τοίχων, διακοσμητικοί πίνακες, τοιχογραφίες), σχεδιασμός ταπήτων, διάκοσμος χρηστικών αντικειμένων, παιγνίδια, εικονογράφηση βιβλίων, περιοδικών και ημερολογίων, εικονογράφηση εξώφυλλων βιβλίων, περιοδικών, δίσκων και προγραμμάτων θεατρικών παραστάσεων, διαφημιστικοί πίνακες (αφίσες), γελοιογραφίες κ.ά.
Νωρίς ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία στο θέατρο και συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες (Δ. Μυράτ, Κ. Κουν, Σ. Ευαγγελάτος, Μ. Βολανάκης, Σ. Καραντίνας κ.ά.).
Για το θέατρο σκηνογράφησε τα έργα:
Καβαλλάρηδες χωρίς άλογα, Δωδέκατη Αυλαία, I960 L. Pirandello,
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε, Θέατρο Αθηνών, I960
J. Giraudoux, Ο πόλεμος της Τροίας δεν 8α γίνει (1962)
Ενώ μετά την επιστροφή του στην Αθήνα σκηνογράφησε τα έργα:
1969 Αριστοφάνης, Εκκλησιάζουσες, ΚΘΒΕ,
1970 Γ. Μπύχνερ, Βόυτσεκ, θέατρο Τέχνης,
1970 Ε. De Philippo, Ο δήμαρχος της συνοικίας Σανιτά, Εθνικό θέατρο,
1974 Ε. Μποντ, Το μονοπάτι που πάει βαθιά μες στο Βορρά, θέατρο Τέχνης,
1976 Γ. Σκαρίμπας, Ο ήχος του κώδωνος, ΕΡΤ,
1978 Π. Τακόπουλος, 7ονο/ και πνεύματα ενός ελληνικού ταγκό και Ο τελευταίος των Μονικίν, θέατρο Τέχνης,
1980 C. Goldoni, Καβγάδες στην Κιότζια, ΚΘΒΕ, ,
1983 Γ. Χορτάτσης, Κατζούρμπος, Εδνικό θέατρο,
1986 Ι. Παπαδόπουλος, Α, Β, Τ, Εδνικό θέατρο,
1994 Λ. Αναγνωστάκη, Διαμάντια και μπλουζ, θίασος Τ. Καρέζη Κ. Καζάκου,
1996 Αριστοφάνης, Πλούτος, θέατρο Τέχνης, Επίδαυρος.
Έργα του βρίσκονται:
1968 στο ξενοδοχείο «Αστήρ» Βουλιαγμένης,
1970 στο υποκατάστημα της Ιονικής Τράπεζας Χίου,
1970 της Εμπορικής Τράπεζας Μυκόνου,
1970 Τήνου,
1970 Ύδρας,
1971 Φραγκφούρτης,
1973 στο κεντρικό κατάστημα της Ιονικής Τράπεζας στην Αθήνα, 1977 ανάγλυφο στο μαιευτήριο «Μητέρα»,
στην ΕΠΜΑΣ, στην Π.Δ. Ρόδου,
στο ΜΜΣΤ, θεσσαλονίκη,
στη Συλλ. ΜΙΕΤ, στην Εθνική Τράπεζα κ.α.
