Μεστός και προσγειωμένος παρά τα 21 χρόνια του, ο Αργείτης αθλητής του αλπικού σκι, Γιάννης Πρώιος, έκλεισε το 2015 με ένα ατομικό ρεκόρ και την είσοδό του στην ομάδα επίλεκτων αθλητών από όλο τον κόσμο. Συναντηθήκαμε και μας μίλησε για τα σχέδια του, την αγάπη του για τον αθλητισμό αλλά και τους στόχους του που δεν σκοπεύει να τους βάλει όρια…
Συνέντευξη στον Μάρκο Πετρόπουλο
Ας ξεκινήσουμε ανάποδα. Πώς έμπλεξες με την πληροφορική;
Να πω την αλήθεια δεν ήτανε απώτερος σκοπός, δήλωσα ηλεκτρολόγων μηχανικών, είχα και την προσαύξηση λόγω αθλητισμού και βρέθηκα εκεί.
Και τώρα που είσαι εκεί;
Είναι δύσκολο πολύ να τα συνδυάζω όλα. Είναι μια σχολή που απαιτεί πολύ προσήλωση, όπως και ο αθλητισμός. Το σκι έχει πολλά ταξίδια για προπονήσεις και αυτό με δυσκολεύει στο να παρακολουθώ τα μαθήματα όπως θα έπρεπε επομένως προσπαθώ να βρω τη χρυσή τομή.
Νιώθεις λίγο πολίτης του κόσμους;
Δεν θα το έλεγα έτσι. Θα έλεγα ταξιδιώτης που αναζητά νέες εμπειρίες. Και το κάνω πάντα με μεγάλη χαρά παρά το υψηλό κόστος, γιατί αποκομίζω εμπειρίες κάθε, μα κάθε, φορά.
Υπάρχει μέτρο σύγκρισης στις πίστες του εξωτερικού σε σχέση με την Ελλάδα;
Είναι σαφώς καλύτερες. Υπάρχει τεχνητή χιόνωση, πιο μεγάλες πίστες, ποικιλία στο χιόνι, αντίθετα με τη χώρα μας που υπάρχει μόνο το φυσικό χιόνι. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να δουλέψουμε εύκολα στην Ελλάδα. Και φυσικά οι πιο πολλοί αγώνες γίνονται σε τεχνητό χιόνι. Δεν χαίρομαι που το λέω αλλά το εξωτερικό είναι καλύτερο για προπονήσεις.
Το σκέφτεσαι να φύγεις μόνιμα;
Όλα είναι ανοιχτά… Αν χρειαζόταν θα το έκανα.
Θα βοηθούσε να το πας σε άλλο επίπεδο;
Θα σου πω ένα παράδειγμα. Στους προηγούμενους Ολυμπιακούς αγώνες, παρακολουθούσαμε έναν αγώνα με την μητέρα μου και βλέπαμε ένα πολύ καλό αθλητή που όμως λόγω συνθηκών φαινόταν κατώτερος αυτού που πραγματικά είναι. Και η μητέρα μου είχε την απορία πως βρέθηκε εκεί. Εκεί κατάλαβα ότι όποιος είναι έξω από το άθλημα, απλώς θεατής, δεν μπορεί να κατανοήσει τις δυσκολίες του. Είναι λοιπόν δεδομένο ότι οι συνθήκες προπόνησης και άσκησης παίζουν σημαντικό ρόλο για την εξέλιξη του αθλήματος.
Ποιοί είναι οι στόχοι σου; Που τοποθετείς το Γιάννη στο μέλλον;
Πρώτος μου στόχος είναι να βελτιωθώ εγώ προσωπικά. Δεν κοιτάζω μόνο τι θα μπορούσα να κάνω σε μια Ολυμπιακή διοργάνωση ή σε κάποιο παγκόσμιο. Στο σκι που αντίπαλος είναι ο χρόνος και ο εαυτός σου, αυτά είναι που πρέπει να νικήσεις.
Βάζεις τα δικά σου όρια ή τελικά υπάρχει ταβάνι στις φιλοδοξίες;
Πιστεύω ότι δεν υπάρχουν όρια. Το σημαντικότερο είναι η ψυχολογία και το πιστεύω. Αν βάζεις όρια θα προσπαθείς και λιγότερο. Θα σταματήσεις να σκέφτεσαι θετικά και έτσι και οι πιθανότητες για το καλύτερο θα σταματήσουν να είναι με το μέρος σου. Παρ’ το όπως θες αλλά εγώ πιστεύω πως αν δεν βάζεις όρια βοηθάει την ψυχολογία σου.
Επηρεάζει σήμερα ο αθλητισμός τον κόσμο;
Ο άνθρωπος έχει αποστασιοποιηθεί από τον αθλητισμό στην Ελλάδα. Ο κόσμος έχει βαφτίσει «διασκέδαση» και «ζωή» το ξενύχτι. Δε λέω καλό είναι κι αυτό, αλλά δεν είναι ο σκοπός της ζωής. Πιστεύω ότι ο αθλητισμός μπορεί να επηρεάσει πολύ θετικά τον άνθρωπο, μπορεί να του διευρύνει τους ορίζοντες. Βλέπεις τα πράγματα με πολύ διαφορετική οπτική γωνία όταν ασχολείσαι με τον αθλητισμό.
Έπαιξαν ρόλο όλες αυτές οι ιστορίες με τα ντόπινγκ και τα σκάνδαλα στον επαγγελματικό αθλητισμό;
Σίγουρα. Όταν ο κόσμος βλέπει ότι το πρότυπο του διαβρώνεται και διαφθείρεται, σταματάει να παρακολουθεί και να αθλείται με τους ίδιους ρυθμούς. Αν όμως αγαπάς τον αθλητισμό, δεν πτοείσαι, προσπερνάς και συνεχίζεις…
Εσύ που ξεκίνησες από τα τέσσερά σου, πως το φιλοσόφησες και έφτασες εδώ;
Αρχικά δεν ήταν δική μου επιλογή. Ο πατέρας μου με ώθησε στο άθλημα, αλλά σίγουρα δεν έπαψα ποτέ να το αγαπάω. Εμένα πλέον η διαδικασία της βελτίωσης έχει γίνει ένα είδος εθισμού.
Ένα τετράχρονο παιδάκι από το ακριτικό Άργος λοιπόν, έφτασε αρκετά ψηλά μόλις στα 21 του. Σημαίνει κάτι αυτό;
Όχι! Δεν το βλέπω έτσι. Ο κόσμος βλέπει μόνο την εμφάνισή σου στον αγώνα. Δεν ξέρει, δεν τον ενδιαφέρει, ποιος είσαι, από που προέρχεσαι, αν δούλεψες σε χειρότερες συνθήκες από κάποιον άλλο. Και είναι τεράστιο λάθος να επαναπαυτείς σε κάτι τέτοιο. Κοιτάω αυτά που έρχονται μπροστά μου, τις συνθήκες που μπορώ να δουλέψω και πως μπορώ να τις αξιοποιήσω με τον καλύτερο τρόπο.
Η είσοδος στην ομάδα επίλεκτων αθλητών;
Ήταν μια εξέλιξη πολύ σημαντική για εμένα. Με διευκόλυνε πάρα πολύ αυτή η υποτροφία. Τα κόστη μου ήταν καλυμμένα, το camp πραγματοποιήθηκε σε εξαιρετικά χιονοδρομικά κέντρα, το προπονητικό team ήταν πολύ καλό. Ήταν μεγάλη τιμή που βρέθηκα εκεί. με βοήθησε και σαν αθλητή και σαν άνθρωπο.
Η σχέση με τον πατέρα σου;
Δύσκολο να το περιγράψω. Είναι τα πάντα για εμένα. Είναι φίλος, είναι προπονητής, δεν μπορώ να διαλέξω κάτι από όλα. Πολλές φορές μπερδεύω τους ρόλους, αλλά συνεχίζουμε μαζί. Ακόμα και τις διαφορές και τα προβλήματα που προκύπτουν τα αντιπαρερχόμαστε.
Το σκι είναι θέμα μυαλού ή φυσικής κατάστασης;
Θεωρώ ότι είναι το πιο πολύπλοκο άθλημα. Πολλοί θεωρούν ότι δεν είναι θέμα φυσικής κατάστασης. Είναι συνδυασμός όλων. Και μυαλού και φυσικής κατάστασης και υλικών. Η φυσική κατάσταση χρειάζεται όταν καλείσαι να μπεις σε στροφές με πάρα πολύ μεγάλη ταχύτητα και το σώμα σου πρέπει να είναι έτοιμο να δεχτεί αυτές τις δυνάμεις. Είναι όμως και μυαλό διότι κάθε φορά το χιόνι και το στήσιμο των πορτών είναι διαφορετικό. Βάσει των εμπειριών και των δεδομένων που έχεις μπροστά σου πρέπει να κάνεις την πιο γρήγορη διαδρομή.
Ποιος είναι ο κορυφαίος σήμερα;
Αδιαμφισβήτητα ο Marcel Hirscher, Αυστριακός. Και ξέρεις, δεν τον εκτιμούσα ιδιαίτερα γιατί θεωρούσα ότι είναι προϊόν μάρκετινγκ. Όμως, σε ένα αγώνα τερμάτισε πίσω από ένα πιτσιρικά Νορβηγό, ένα χρόνο μεγαλύτερο από εμένα, και η αντίδρασή του ήταν τόσο ήρεμη και άνετη και αυτό μου άρεσε πολύ από έναν παγκόσμιο πρωταθλητή και κορυφαίο αθλητή.
Τι περιμένουμε στο άμεσο μέλλον;
Η πιο σημαντική διοργάνωση είναι εφέτος το Παγκόσμιο Νέων στη Ρωσία. Εκεί θα υπάρχει ελληνική συμμετοχή και η προετοιμασία μας είναι εστιασμένη σε αυτό. Επίσης υπάρχουν προσεχείς διεθνείς αγώνες, πολύ σημαντικοί για εμένα για τη συλλογή βαθμών. Ελπίζω για το καλύτερο. θα το παλέψω…
