Έφυγε σήμερα από την ζωή η Άννα Συνοδινού, η σπουδαία ηθοποιός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Άννα Συνοδινού σε ηλικία 89 ετών.
Η Άννα Συνοδινού γεννήθηκε στο Λουτράκι Κορινθίας στις 21 Νοεμβρίου του 1927. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, πρώην Βασιλικού.
Οι μεγαλύτερες θεατρικές της παρουσίες της είναι στις αρχαίες τραγωδίες «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα», «Ανδρομάχη», «Ιφιγένεια», «Ελένη» καθώς και στην αρχαία κωμωδία «Λυσιστράτη», πάντα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Επίσης έπαιξε και σε ένα πλήθος θεατρικών έργων, κυρίως του Σαίξπηρ καθώς και πολλών Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, κατέχοντας μια από τις πλέον εξέχουσες θέσεις των τραγωδών ηθοποιών του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου.
Η Άννα Συνοδινού ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Θεάτρου του Εθνικού Κήπου (πρώην Βασιλικού Κήπου) που εν τω μεταξύ καταργήθηκε. Επίσης ιδρύτρια του Θεάτρου του Λυκαβηττού που για πολλά χρόνια υπήρξε θιασάρχης. Έλαβε μέρος σε πολλά ξένα Φεστιβάλ, όπως Γαλλίας, Γιουγκοσλαβίας, Ιταλίας, Ρωσίας κ.ά.
Πολιτική σταδιοδρομία
Εξελέγη βουλευτής Α’ Αθήνας με τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του 1974 (21.819 σταυροί), 1977 (18.348 σταυροί), 1981 (17.403 σταυροί), 1985 (εξελέγη με λίστα), Ιουνίου 1989 (36.002 σταυροί) και Νοεμβρίου 1989 (31.097 σταυροί). Διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1977-1981) και δημοτική σύμβουλος Αθηναίων το 1987-1989 με τον συνδυασμό «Νέα Εποχή» του Μιλτιάδη Έβερτ (8.945 σταυροί).
Παραιτήθηκε του βουλευτικού της αξιώματος τον Μάρτιο του 1990 κατά την διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Τότε η βουλευτής των Οικολόγων Εναλλακτικών Μαρίνα Δίζη όταν κλήθηκε να ψηφίσει άνοιξε ένα πανὀ, το οποίο έγραφε «Φτάνει το θέατρο για το +1, τον Πρόεδρο και το νέφος». Η ενέργεια αυτή εξόργισε την Άννα Συνοδινού, που σε ένδειξη διαμαρτυρίας υπέβαλε την παραίτησή της τόσο από το βουλευτικό της αξίωμα, όσο και από το κόμμα της. Έκτοτε δεν ξανασχολήθηκε με την πολιτική.
Η Άννα Συνοδινού είχε τιμηθεί δύο φορές με το θεατρικό έπαθλο Κοτοπούλη καθώς και με το Σταυρό Ευποιίας Ελλάδος, του Ιππότη του Ντάνεμπρο της Δανίας, του Ιππότη της Ιταλικής Λεγεώνας, με το μετάλλιο της Πόλεως των Αθηναίων, καθώς και με το παράσημο του Κέδρου του Λιβάνου.
Έγραψε τα βιβλία: «Πρόσωπα και προσωπεία» (1998) και «Αίνος στους Άξιους» (1999).
Φιλμογραφία
Θανασάκης ο πολιτευόμενος (1954)
Δολάρια και όνειρα (1956)
Ο άνθρωπος του τραίνου (1958)
Ηλέκτρα ΙΙ (1962)
Ο Λέων της Σπάρης – The 300 Spartans (1962)
