Τα τοπία της και οι άνθρωποι, η παράδοση και η ιστορία, η λίμνη της που απλώνεται απέραντη και γκριζογάλανη, οι άσπροι γλάροι της που φτερουγίζουν, οι πάπιες που ορθόπλωρες ταξιδεύουν στα νερά της.
Όλα είναι ένα μουσικό φανέρωμα κι ένα τραγούδι. Το τραγούδι της Καστοριάς. Το Δημοτικό Καστοριανό τραγούδι. Το τραγούδι που εκφράζει τους πόθους και τη σκέψη τους, τους πόνους και τη χαρά τους. Αυτό το τοπίο και ο τόπος, όπως ήταν τραγούδησαν και τραγουδήθηκαν. Όλα αυτά έγιναν νότες και μελίσματα και ταξίδεψαν από στόμα σε στόμα, απο γενιά σε γενιά. Κάποια απολησμονήθηκαν τελείως…Κάποια πάλι σώθηκαν.
Σαν ψίθυροι…Σαν Σκιές….”
Αυτά έλεγε κάποια χρόνια πριν για την Καστοριά, το γλέντι και τα τραγούδια της η Λαογράφος Ιφιγένεια Διδασκάλου…
Οι Μέρες λοιπόν για τραγούδια, γλέντι και χορό στο Καστοριανό Καρναβάλι ήρθαν και πάλι!
Η Παρέα “Τα Καλά Παιδιά” ‘έχει σκορπίσει στα 4 σημεία του ορίζοντα και κάποιοι από αυτούς βρίσκονται και στα ουράνια, μα είναι βέβαιο πως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες όλοι τους σιγοψυθιρίζουν την “Εβραιοπούλα” τους, κι ίσως ανεβαίνουν χορεύοντας και το “Τσαρσί” μασκαρεμένοι φορώντας απλά και μόνο το παλτό ανάποδα…
Χτες βράδυ λέγοντας τα σχέδια για το γλέντι των ημερών στη γιαγιά μου, μου είπε :”Γλεντήστε τώρα που μπορείτε,τώρα που βαστούν τα ποδάρια σας, όπως κάναμε κι εμείς παλιά”!!!
Ανηφόρισε λοιπόν το Τσαρσί είτε είσαι χαρούμενος, είτε λυπημένος και θα δεις… όλα θα φτιάξουν!
Καλά γλέντια λοιπόν σε όλους μας!
Και του χρόνου με υγεία!
