Από το 1936 το Πανελλήνιον έχει φιλοξενήσει εκατοντάδες «Θιάσους» και μία από τις καλύτερες ταινίες του 20ου αιώναΤο καφενείον Πανελλήνιον στην Άμφισσα κουβαλάει απάνω του έναν βαρύ μύθο. Στο χώρο του γυρίστηκε το 1976 μια εξαίσια σκηνή του «Θίασου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1935-2012) που χαρακτηρίστηκε ως μία από τις είκοσι καλύτερες ταινίες του 20ου αιώνα. Σ αυτόν λοιπόν τον καφενέ ο μεγάλος σκηνοθέτης χρησιμοποίησε το φυσικό ντεκόρ του χώρου και δεν χρειάστηκε παρά ελάχιστες επεμβάσεις για να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα της εποχής στα τέλη της δεκαετίας του 1940.
Παίρνοντας τον κεντρικό δρόμο Ν. Γιαγτζή και κατευθυνόμενος προς την πλατεία Κεχαγιά, ο δρόμος είναι πλαισιωμένος από νεοκλασικά κτήρια σε παστέλ χρώματα, πανέμορφες κεραμιδένιες στέγες, μαρμαρένια μπαλκόνια με φορούσια και περίτεχνες σιδεριές. Φθάνοντας στην πλατεία στο δεξί μας χέρι αποκαλύπτεται το «Πανελλήνιον» ή το «Γυαλί καφενέ» με τις επτά τζαμόπορτες.
Μία ευρύχωρη και ψηλοτάβανη αίθουσα όπου το ξύλινο πάτωμα με τις ακατέργαστες καρφωτές σανίδες και οι παστέλ τοίχοι φωτισμένοι από το γλυκό ρουμελιώτικο φως της μεγάλης τζαμαρίας πρόβαλαν τους πρωταγωνιστές του χώρου. Τις εξαίσιες καρέκλες δίπλα στα τραπεζάκια τους, αρχόντισσες όλο φινέτσα, η κάθε μια τη χάρη της, περήφανες για αυτούς που τις έχουν χρησιμοποιήσει, ζουν με τις αναμνήσεις τους και δεν νοιάζονται για τη σημερινή ερημιά.
Ο ιδιοκτήτης του καφενέ Δημήτρης Μαστρονικολόπουλος αφηγείται: «Σπουδαίος ο “θίασος”, πέντε εικοσιτετράωρα τον γύριζαν, αλλά ο καφενές έχει γνωρίσει και άλλες δόξες. Από το 1936 έως σχετικά πρόσφατα, το 1988, φιλοξένησε στη θεατρική του σκηνή, εκατοντάδες θιάσους. Να έβλεπες πώς ο καφενές μεταμορφωνόταν σε αίθουσα θεάτρου με 370 καρέκλες!
»Θεατρικές παραστάσεις, επιθεωρήσεις, πρόζες, οπερέτες…γινόταν το αδιαχώρητο. Πρώτος θίασος θυμάμαι που πέρασε από εδώ ήταν του Αυλωνίτη, Φωτόπουλου, Μακρή». Ο κυρ Θανάσης δεν χορταίνει να σου λέει ιστορίες. Αλλά και ίδιος χώρος αν χαθείς μέσα του μπορεί να σου μιλήσει κι ο ίδιος. Φεύγοντας είχαμε στο στόμα μας τη γλύκα του καφέ, που είχε γλυκάνει και τα χείλια της Ρόμυ Σνάιντερ – καθώς μας ομολόγησε ο καφετζής ότι είχε εντυπωσιασθεί από το καφενείο – και στα αυτιά τη μουσική του ακορντεόν να παίζει το «Θα ξανάρθεις…»
