Με ενημέρωσαν για τον θάνατο του Φυσικού και τέως Γυμνασιάρχη Ναούμ Γκόσδα.
«Κορυφαίος διανοητής» διαβάζω στα τοπικά μέσα, που δημοσιοποίησαν την είδηση για την απώλειά του.
Κορυφαίος ΑΝΘΡΩΠΟΣ θα συμπληρώσω εγώ.
Είχα την τιμή να τον έχω γυμνασιάρχη. Πάντα έλεγα ότι είναι ‘παλιάς σχολής’ με ανοιχτό μυαλό να προσαρμόζει την παιδεία και τις αξίες του,στη δική μας, λίγο πιο ατίθαση,γενιά.
Ακόμα θυμάμαι την αντίδρασή μας,όταν άνοιξε η πόρτα να μας ανακοινώσει την απουσία του καθηγητή μας και τα γέλια μας γιατί κερδίσαμε μια ώρα ‘λούφα’, για να συνεχίσει και να μας πει ‘θα σας κάνω εγώ όμως το μάθημα, να μην χάσετε την διδακτική ώρα…’ …και εκεί τα μούτρα κατέβηκαν. Η αλήθεια είναι ότι από τότε πέρασαν χρόνια,αλλά εκείνο το μάθημα ακόμα το θυμάμαι.
Ήταν ο καθηγητής εκείνος που τον ‘έτρεμες’,όχι για την κακία του,αλλά γιατί η επιβλητικότητά του και η δικαιοσύνη σε ότι αφορούσε τις αρμοδιότητες του,ήταν αυτές οι αρχές του, που μας γέμιζαν θαυμασμό. Το πάντα προσεγμένο ντύσιμό του,κοστούμι,παλτό και τα πρωινά στην προσευχή έβγαινε με το κεφάλι ψηλά και το χαρακτηριστικό του βάδισμα και δεν ακουγόταν ψίθυρος. Και αν τύχαινες στο διάβα του και σου χαμογελούσε, ένιωθες ότι έχεις κερδίσει και εσύ λίγη από την σημαντικότητά του και την καθαρότητα της ψυχής του!
Εύχομαι να αποτέλεσε σχολή για όλους τους εκπαιδευτικούς. Γιατί ήταν άνθρωπος που κατάφερε καθ’όλη την πορεία του,να εναρμονίζει αυτή την ‘παλιά σχολή’ των αξιών και του σεβασμού,με την νέα γενιά,την ατίθαση αλλά προσεγγίσιμη,αρκεί να ξέρεις να της μεταλαμπαδεύσεις τα σωστά εφόδια. Και εσείς κύριε Γκόσδα το ξέρατε καλά αυτό.
Λυπάμαι ειλικρινά. Φτωχότερη η εκπαιδευτική κοινότητα.
Ο Θεός να σας αναπαύσει…
Για πάντα στις καρδιές μας…
Μια ΤΥΧΕΡΗ μαθήτριά σας που θα ήθελε πολύ να ήταν εκεί…
