Την παλαιά εποχή, όταν σε όλη την Ελλάδα βασίλευε η πενία, οι άνθρωποι πού είχαν στην Αμερική κάποιον πλούσιο και φιλάνθρωπο συγγενή ήταν και θεωρούνταν ευτυχείς και προνομιούχοι. Οι κάτοικοι του Γέρμα Καστοριάς, όταν έβλεπαν τότε να λαμβάνει κάποιος συγχωριανός τους τσεκ ή δέμα από έναν ξενιτεμένο εύπορο θείο του μονολογούσαν τον εξής παροιμιακό “διάλογο”, εις επήκοον όλων των παρευρισκόμενων:
- – Έχεις Θεόν (για να σε βοηθήσει);
- – Έχω !
- – Παραθεό;
- – Έχω!
– Καλά είσαι!Σημείωση. Εάν δεν είχες “παραθεό”, θα συναντούσες πολλές δυσκολίες στη ζωή σου.
Ο Άγγελος Κ. Κυρατζής στο Άλμπανυ
της Νέας Υόρκης, περί το έτος 1920.
Βοήθησε οικονομικά πολλούς συγγενείς του
Ο αείμνηστος ευεργέτης του Γέρμα
Γεώργιος Τζιώνης, επιχειρηματίας
στο Άλμπανυ της Νέας Υόρκης,
μαζί με τη σύζυγό του Λίνα.
Ο Αθανάσιος Ζυγούρας και η σύζυγός του
Γιαννούλα στην Αμερική,
περί το έτος 1960
