Είναι βέβαιο ότι για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων θα χυθεί ακόμη πολύ μελάνι όπως χύθηκε πολύ αίμα για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ τουλάχιστον μετά το 1870 όταν ξεκίνησε η απόσχιση της Εξαρχίας, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετά τη βαθμιαία αφύπνιση του βουλγαρικού εθνικισμού, με υποκίνηση της Τσαρικής Ρωσίας, που είχε αρχίσει να εμφανίζεται περί το 1840 και την εκδίωξη αργότερα των Ελλήνων κληρικών από την περιοχή και την επάνδρωσή της με Βούλγαρους ιεράρχες.
Σίγουρα σε ένα τόσο σύντομο άρθρο δεν μπορούμε να περιγράψουμε τους Αγώνες που δόθηκαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας τόσο από τους Οθωμανούς όσο και από άλλους γείτονες, που έψαχναν να βρουν διέξοδο στα ζεστά νερά του Αιγαίου. Και τότε ακόμη το επίσημο ελληνικό κράτος για να μην διαταράξει την τότε καθεστηκυία τάξη και τα συμφέροντα των τότε μεγάλων δυνάμεων, ήταν επιφυλακτικό ίσως και υποτακτικό στις επιθυμίες των μεγάλων δυνάμεων, να μην διεκδικήσει άλλα εδάφη από την τότε καταρρέουσα οθωμανική αυτοκρατορία. Τελικά μετά από πολυετείς αγώνες τόσο κατά τον πρώιμο όσο και κατά τον ένοπλο Μακεδονικό Αγώνα και τους βαλκανικούς πολέμους απελευθερώθηκε το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας, αφού έπεσαν χιλιάδες κορμιά, ξεκληρίστηκαν άνθρωποι χύθηκαν ποτάμια αίματος κυρίως από το 1870 μέχρι το 1913, για 40 και πλέον χρόνια.
Σήμερα οι Μακεδόνες και όλοι οι Έλληνες έρχονται να αντιμετωπίσουν άλλη μια πρόκληση ενός γείτονα που τον προπαγάνδισαν και τον έκαναν πλύση εγκεφάλου με το ιδεολόγημα του ΄΄ μακεδονισμού ΄΄ προκειμένου να αποκτήσουν ταυτότητα ή να έχουν την δυνατότητα κάποτε να εγείρουν εδαφικές διεκδικήσεις ως κληρονόμοι μιας περιοχής που πάντοτε εποφθαλμιούσαν. Η δε επίσημη ελληνική πολιτεία κρατάει μια ανάλογη παθητική στάση που κράτησε τόσο επί εποχής Τίτου όταν δόθηκε στην επαρχία αυτή το όνομα της Μακεδονίας, όσο και την εποχή του ένοπλου Μακεδονικού Αγώνα όταν αλώνιζαν οι κομιτατζήδες και αναγκάστηκε ένας αξιωματικός του ελληνικού στρατού, ο Παύλος Μελάς, να ΄΄ θυσιαστεί ΄΄ για να ταρακουνηθεί η Αθήνα από τα συλλαλητήρια και να ξυπνήσει από τον λήθαργο η τότε ελληνική κυβέρνηση. Ήταν ή εποχή που Ιεράρχες όπως ο Γερμανός Καραβαγγέλης ύψωναν το λάβαρο της επανάστασης αψηφώντας ακόμη και την ζωή τους. Ήταν η εποχή που διπλωμάτες όπως ο Ιων Δραγούμης δούλευαν μυστικά με πατριωτικό ενθουσιασμό κατά παράβαση ακόμη και των εντολών της κυβέρνησης της ελεύθερης Ελλάδας. Ήταν η εποχή που ακόμη και σλαβόφωνοι, οι επονομαζόμενοι Γκρεκομάνοι, όπως ο Καπετάν Κώτας ή βλαχόφωνοι όπως ο Αναστάσιος Πηχιών, που πολεμούσαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Οθωμανούς κατακτητές και ενάντια στους κομιτατζήδες.
Εμείς δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι μέλει γενέσθαι και πως θα λήξη το θέμα του Μακεδονικού ζητήματος. Σίγουρα όμως τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα για μας, μετά από τόσα τραγικά λάθη που έκανε το πολιτικό μας σύστημα, μετά το τέλους του 2ου Π.Π., τον εμφύλιο σπαραγμό και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ας ελπίσουμε ότι με όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια με τους γείτονές μας από όλες τις πλευρές να μην έχουμε δυσάρεστες εξελίξεις.
Τα ογκωδέστατα παλλαϊκά συλλαλητήρια καθώς και η όλη πληροφόρηση και επικοινωνία μέσω των κοινωνικών δικτύων, γεννούν νέες προοπτικές, για την επικοινωνιακή διαχείριση και την στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσουμε ως Έλληνες. Επειδή δε τα συλλαλητήρια αυτά έδειξαν και πάλι το έντονο ενδιαφέρον του οικουμενικού και ελλαδικού ελληνισμού και την ανικανότητα της συντεταγμένης πολιτείας και των πολιτικών τις τελευταίες δεκαετίες να διαχειριστούν σωστά το θέμα της πλαστογράφησης της ιστορίας μας, είναι καιρός να υπάρξουν παρόμοιες κινητοποιήσεις και κινήσεις για την σωστή και αληθινή ενημέρωση γύρω από το θέμα αυτό σε οικουμενικό επίπεδο. Ο εξωμερίτες συμπολίτες μας με πρωτοστάτες τις Παμμακεδονικές Ενώσεις της υφηλίου, έκαναν καλή δουλειά, αλλά το πρόσφατο γεγονός με το τηλεπαιχνίδι στο Ηνωμένο Βασίλειο έδειξε ότι χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια στο θέμα της ενημέρωσης. Το τηλεπαιχνίδι αυτό απέδειξε ότι ενώ ο απλός κόσμος του εξωτερικού γνωρίζει την ιστορική αλήθεια της αρχαίας Ελλάδας, οι διοργανωτές μάλλον εσκεμμένα για άγνωστους λόγους σε εμάς, πλαστογράφησαν την ιστορία.
Η επιστήμη του μάνατζμεντ και του μάρκετινγκ διδάσκει ότι εάν μια επιχείρηση έχει μια καλή εταιρική ταυτότητα θα πρέπει να έχει εξίσου και μια καλή εταιρική εικόνα για να πετύχει. Εμείς λοιπόν έχουμε την ιστορική ταυτότητα αλλά δεν προσέξαμε την ιστορική μας εικόνα, την οποία προσπαθούν να καπηλευθούν άλλοι. Οι ελληνική πολιτεία μετά το 1945 εκοιμήθει τον ύπνον του δικαίου, ενώ μετά το 1992 δεν δραστηριοποιήθηκε επαρκώς να αντιμετωπίσει την προπαγάνδα. Έτσι έχουμε φαινόμενα όπως το προαναφερθέν, όπου απλοί πολίτες να γνωρίζουν την αλήθεια για τον Μέγα Αλέξανδρο ενώ οι ειδήμονες διοργανωτές του τηλεπαιχνιδιού έκων άκων να πλαστογραφούν την ιστορία.
Ας ελπίσουμε ότι τα συγκλονιστικά αυτά συλλαλητήρια, θα αφυπνίσουν την πολιτεία και θα κινητοποιήσουν ακόμη περισσότερο τον οικουμενικό ελληνισμό και θα αναλάβουμε όλοι μαζί, με πρωτεργάτη την ελληνική πολιτεία, μια παγκόσμια εκστρατεία ενημέρωσης και υπενθύμισης της ιστορικής αλήθειας έτσι ώστε να γελοιοποιηθούν οι πλαστογράφοι.
Ο ελληνικός λαός με τα συλλαλητήρια αυτά έστειλε κάποια μηνύματα, εάν οι πολιτικοί, κυβερνώντες και μη, δεν τα αποκωδικοποιήσουν για να καταλάβουν τα μηνύματα που εκπέμπουν τότε <<ουαί τοις ηττημένοις>>. Όσο για την ομογένεια, εάν πιστεύουμε ειλικρινά στην δημοκρατία, θα πρέπει να δώσουμε στους εξωμερίτες συμπατριώτες μας, το συντομότερο δυνατόν όχι μόνο δικαίωμα ψήφου, αλλά και αναλογικής εκπροσώπησης μέσα στο κοινοβούλιο.
Το πολιτικό σύστημα θα πρέπει άμεσα να δημιουργήσει ΟΡΑΜΑ και στρατηγική, να εφαρμόσει αξιοκρατία, αυτοκάθαρση, αξιοποίηση και ενεργό συμμετοχή της ομογένειας και όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μιας ευνομούμενης πολιτείας, για να μας υπολογίζουν και να μας σέβονται φίλοι και εχθροί.
