Έχω συλλάβει την καλύτερη μορφή προδοσίας, η οποία είναι να πάψεις να αγαπάς κάποιον χωρίς αυτός να το ξέρει.
Αυτό για μένα είναι υψίστης μορφής προδοσία. Η απιστία είναι κάτι πολύ εύκολο. Μπορείς να απιστήσεις και να εξακολουθείς να αγαπάς κάποιον. Το να πάψεις να αγαπάς όμως έναν άνθρωπο από το ένα βράδυ στο άλλο και να μην το γνωρίζει και να νομίζει ότι τον αγαπάς, είναι μια δεύτερη Μήδεια.
Η προδοσία αυτή οφείλεται στην υπερβολική προσφορά του ενός προς τον άλλο και είναι από τις πιο φοβισμένες και σπασμωδικές ενέργειες της αυτοσυντήρησης. Είναι στη φύση μας. Διαφέρει, ευτυχώς, ως προς το βαθμό της. Από την άλλη, το να του το πεις μοιάζει με καθαρή εκδίκηση.
«Στο λέω και σε τιμωρώ. Το κέρδος της προδοσίας αυτό είναι δικό σου όλο».
Κική Δημουλά
