Πριν δεκαπέντε μέρες ο κόσμος που κατέβηκε στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης κατέλαβε εξαπίνης τα πολιτικά κόμματα , την ιεραρχία , τα μέσα ενημέρωσης και τις εξωκοινοβουλευτικές συλλογικότητες που το χαρακτήριζαν από αχρείαστο έως γραφικό και προεξοφλούσαν την αποτυχία του .
Παρά τις λογικές αντιρρήσεις που μπορεί να έχει κανείς ,όταν βλέπει να συγχρωτίζονται στην οργανωτική επιτροπή άτομα της ακροδεξιάς ,στρατηγοί φαντομάδες και πρόσωπα που εξέπεμπαν ένα αμιγώς άκομψο ,εθνικιστικό ,αυτοαναφορικό και στείρο Ελληνοκεντρικό λόγο ,παρά την έλλειψη ομιλητών ειδικού βάρους , η μαζικότητα του συλλαλητηρίου δεν άφησε περιθώρια για επιμονή στο επιχείρημα της γραφικότητας μιας δράκας φαντασμένων .
Ήταν τέτοια η διάθεση του κόσμου που ακόμα κι ένα μικρόφωνο ν άφηναν στην εξέδρα το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο εντυπωσιακό.
Αναδίπλωση των επικριτών
Αναγκάστηκαν έτσι τόσο τα πολιτικά κόμματα ,όσο και τα κανάλια να αλλάξουν άρδην την τακτική τους πάνω στο θέμα. Η μεν κυβέρνηση σαστισμένη και υποψιασμένη πια για τη μαζικότητα του συλλαλητηρίου της Αθήνας έπαψε να το υποτιμά ,επιμένοντας παρ όλα αυτά στην άτσαλη διαχείριση του Σκοπιανού ,η δε αξιωματική αντιπολίτευση έστριψε γρήγορα και υποκριτικά επιδιώκοντας να προσπορίσει εκλογικά οφέλη .
Στο ίδιο μήκος κινείται πια και η ιεραρχία που σύρθηκε παρά την αρχική της στάση να «ευλογήσει» την συμμετοχή του κόσμου. Ασφαλώς το ίδιο έπραξαν και τα τηλεοπτικά κανάλια τα οποία, με γελοιωδέστατο τρόπο, εκεί που πριν δεκαπέντε μέρες μας έβγαλαν απ τα ρούχα μας θάβοντας το γεγονός ,τώρα έβαλαν τα καλά τους και με στυλ προσηνή οικοδεσπότη υποδέχονται τους διαδηλωτές στο σύνταγμα.
Βέβαια κανέναν δεν εκπλήσσει η κωλοτούμπα των παραπάνω αφενός, γιατί ,αν έχουν τσίπα, πρέπει να λάβουν υπόψη την άποψη των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, αφετέρου, γιατί πρόκειται στις περισσότερες περιπτώσεις για τυχοδιωκτικούς και παρηκμασμένους οργανισμούς που κινούνται με στείρα ιδιωφέλεια .
Ο πολιτικός αυτισμός της αριστεράς
Σε μερική αναδίπλωση υποχρεώθηκαν και οι συλλογικότητες της αριστεράς οι οποίες μπορεί να παραδέχονται πια πως δεν πρόκειται για μια δράκα γραφικών και για εθνικιστές που διαδηλώνουν ,αλλά κάνουν λόγο για αφελή κι ανυποψίαστο λαό που νομιμοποιεί το φασισμό .
Δώδεκα αριστερές οργανώσεις μάλιστα (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση, Ανασύνθεση ΟΝΡΑ, Ξεκίνημα-Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά – Κόκκινο Δίκτυο κ.α.) σε κοινή τους ανακοίνωση χαρακτηρίζουν το συλλαλητήριο εθνικιστικό και θεωρούν πως το μοναδικό παράγωγό του θα είναι η νομιμοποίηση της ιδεολογικής ηγεμονίας της ακροδεξιάς και άλλα τέτοια …
Ο Μίκης ,δηλαδή , Ο Κασιμάτης , κάποιες οργανώσεις της αριστεράς ,η πλεύση και οι εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που θα συγκεντρωθούν σύμφωνα με τις αριστερές συλλογικότητες δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τρέφουν το φασισμό.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό θα έλεγα πως η αριστερά επιχειρεί να ερμηνεύσει μείζονες κοινωνικοπολιτικές διεργασίες χρησιμοποιώντας μόνο τα εργαλεία του 19 ου αιώνα όπως ο ρόλος της ιμπεριαλιστικής πολιτικής και η ταξική πάλη.
Προτιμά έτσι κάνοντας γενικούς αφορισμούς να χαρακτηρίζει φασίστες , κρυφοεθνίκια ,ή στην καλύτερη περίπτωση ανόητους και λούμπεν τους χιλιάδες ανθρώπους που θα βρεθούν και σήμερα στο συλλαλητήριο αδυνατώντας να καταλάβει, γιατί ένα ,εν πολλοίς διογκωμένο θέμα, παρακινεί αυτούς που έχουν υποστεί με την υποτέλεια του ραγιά άπειρες μνημονιακές ταπεινώσεις μέχρι τώρα.
«Η χώρα πουλήθηκε χωρίς ν ανοίξει μύτη και τώρα βγαίνουν για τη Μακεδονία ;» λέν και ξαναλέν.
Αλήθεια, δεν καταλαβαίνω αυτού του είδους τη συσχέτιση .Επειδή ο λαός απονευρώθηκε κι ανέχτηκε την κωλοτούμπα και την εκποίηση του συριζα έχασε δια παντός το δικαίωμα αντίρρησης για οτιδήποτε ;
Είναι τυφλότητα και πολιτικός αυτισμός να αρνείται κανείς να δει οτιδήποτε άλλο στο συλλαλητήριο πέρα από ιδεοληπτικούς πατριδοκάπηλους ή αφελείς που τρέφουν το φασισμό με τη συνύπαρξη .
Τη συνύπαρξη με τους φασίστες τη βλέπουμε στη βουλή χρόνια τώρα , τη βλέπουμε στο παρακράτος ,στην ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνουν από τις δίκες που δε λένε να ολοκληρωθούν ….
Το φασισμό τον τρέφει η αφασία των ελίτ που δε λέει να σκύψει στα προβλήματα του κόσμου .Τον φασισμό τον τρέφει κι ο αυτισμός της αριστεράς που δεν λέει να ανανεώσει – εμπλουτίσει τα ερμηνευτικά της εργαλεία , ώστε να μετουσιώσει τα αδιέξοδα και τη λαϊκή απόγνωση σε ενεργητική πολιτική και κοινωνική διεκδίκηση .
Το φασισμό τον τρέφουν πολλά πράγματα και πάντως όχι ο λαός που βρισκόμενος στη διελκυστίνδα των υπερδυνάμεων αισθάνεται, βασίμως ή όχι, να απειλούνται θεμελιώδη συλλογικά ταυτοτικά χαρακτηριστικά στημονικής σημασίας για τη νοηματοδότηση της ατομικής του ύπαρξης.
Πρόσθετα εργαλεία για την ερμηνεία ενός χρόνιου προβλήματος
Από τα χρόνια του πανεπιστημίου ακόμη διαβάζαμε στην κοινωνική ψυχολογία για τις υπερκείμενες ταυτότητες όπως το έθνος ,τον τρόπο δόμησής τους και την ανάγκη της ταυτοτικής υπαγωγής του ανθρώπου σ αυτές .1
Γιατί η αριστερά εμμένει σε μονοδιάστατες αναλύσεις αρνούμενη να δει πως αυτό που θα γίνει σε λίγο στο σύνταγμα δεν είναι η εθνικιστική παράκρουση της μάζας ,αλλά μάλλον η προσπάθεια αναπλήρωσης με ψυχολογικούς κυρίως όρους του τεράστιου κενού που δημιουργεί στην μειονεκτική αυτοεικόνα του λαού ,είτε η ανασφάλεια λόγω των γεωστρατηγικών πιέσεων , είτε η πολυετή εξαθλίωση από τη μνημονιακή καταλήστευση .
Θα ήταν προσφορά της αριστεράς προς τον εαυτό της και τη χώρα να διεμβολίσει το υποτιθέμενο περίβλημα του στείρου Ελληνοκεντρισμού και να κατευθύνει το λαό σε ένα αναστοχασμό προκειμένου με αυτοπεποίθηση να αντιληφθεί το ρόλο του στην Ελλάδα τα Βαλκάνια και τον κόσμο.
Θα ήταν προσφορά της αριστεράς αν συμμετείχε με τον τρόπο της επισημαίνοντας πως ,αν το συλλαλητήριο περιοριστεί σε μια ηχηρή υπόμνηση του σεβασμού της αυτονόητης ιστορικής αλήθειας και δε μετουσιωθεί σε εγχείρημα απενοχοποίησης και αναδόμησης της αυτοεικόνας του λαού θα χει πετύχει τα ελάχιστα .
Θάταν προσφορά της αριστεράς ,τέλος ,αν τόνιζε πως με το «Η Μακεδονία είναι Ελληνική» μπορούμε να αξιώσουμε το σεβασμό της ιστορικής αλήθειας από τους γείτονες και να απαιτήσουμε την άρση κάθε προσπάθειας καπηλείας της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων , δεν μπορούμε όμως ,ενδεχομένως, να αξιώνουμε την αναγνώρισή μας ως μοναδικούς διαχειριστές , για οποιοδήποτε λόγο και με οποιοδήποτε τρόπο, του ονόματος ,κάτι που μόνο με την πολιτική της πυγμής μπορεί πλέον να επιτευχθεί.
Το συλλαλητήριο καλώς ξεκινάει ως μια σθεναρή υπόμνηση της ιστορικής αλήθειας και ορθώς αξιώνει την παύση των αλυτρωτικών αναφορών από τους γείτονες . Θα ήταν κρίμα όμως ,αν αυτή η αυθόρμητη υπαγωγή των συμμετεχόντων στην υπερκείμενη έννοια της πατρίδας , αυτή η προσπάθεια αναπλήρωσης των κενών που έχει η αυτοεικόνα του λαού τον οδηγήσει στην υιοθέτηση μιας απόλυτα μαξιμαλιστικής θέσης η οποία ερήμην του θα αναιρεθεί οσονούπω.
Σ αυτή την περίπτωση θα πρόκειται για την ανατροπή του δεύτερου «ΟΧΙ» μετά το δημοψήφισμα.
Η αριστερά δεν κάνει κάτι από τα παραπάνω ,μόνο αρκείται σε αφορισμούς και απαξίωση .
Κατσαδιάζει το λαό και αποδοκιμάζει το Μίκη χαρακτηρίζοντας τον για δεύτερη φορά δεκανίκι της δεξιάς . Τι να πει κανείς ;
Όσο για τον Τσίπρα καλά θα κάνει να καταλάβει πια πως, αν δεν σεβαστεί αυτό που του λέει η πλατεία, θάχει κακά ξεμπερδέματα…..
1. Αξιόλογες νύξεις για το συγκεκριμένο θέμα κάνει ο Ανδρουλιδάκης Αντ. συγγραφέας του βιβλίου «Το Ελληνικό τραύμα».
