Γιατί χρεοκοπήσαμε τελικά; (του Γρηγόρη Στεφάνου)
Ο Γρηγόρης Στεφάνου διάβασε και μας λέει την άποψή του για το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη “Η αρπαγή της Ευρώπης”
Από τα βιβλία που επιχειρούν να παρουσιάσουν δύσκολους για το ευρύ κοινό επιστημονικούς όρους, λίγα τελικά καταφέρνουν να πετύχουν το σκοπό τους και να λειτουργήσουν, τόσο ως εύληπτο επιστημονικό εγχειρίδιο- οδηγός, όσο και ως ενδιαφέρον αφηγηματικό κείμενο που κρατάει τον αναγνώστη .
Το “Χρονικό του χρόνου” που διάβασα το ‘90, ήταν από τα πρώτα αυτού του είδους. Λειτούργησε θαυμάσια στο να προσεγγίσω κάπως τη “φυσική” και, αν μη τι άλλο, να υποψιαστώ τη χρησιμότητα, τη γοητεία της, αλλά και τη δική μου ανεπάρκεια…
Το βιβλίο του Βαρουφάκη “Η αρπαγή της Ευρώπης: Οι ρίζες της καταστροφικής διαχείρισης μιας αναπόφευκτης κρίσης” ανήκει, κατά τη γνώμη μου, σ’ αυτή την ενδιαφέρουσα ομάδα. Αποτελεί απόπειρα αφήγησης του τρόπου δόμησης του παγκόσμιου και ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού οικονομικού συστήματος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια τέτοια απόπειρα αναγκαστικά προστρέχει σε οικονομικούς όρους και παραθέτει πολύπλοκες οικονομικές θεωρίες. Το επίτευγμα του βιβλίου, όμως, είναι ότι καταφέρνει να αναπτύξει τις απαραίτητες αναφορές μέσα σ’ ένα σφριγηλό και αρκετά νευρώδες κείμενο που είναι ικανό να προκαλέσει αισθήματα ενθουσιασμού, απογοήτευσης , αγανάκτησης και πολλά άλλα …
Ως προς την ουσία: Περιγράφει το βαθμό εξάρτησης της ευρωπαϊκής οικονομίας από την αμερικανική, τον οικονομικό ανταγωνισμό Γαλλίας , Αγγλίας , Γερμανίας , το ρόλο της Budesbank κατά τη μακροχρόνια προσπάθεια συγκρότησης της νομισματικής ένωσης, και αποδεικνύει, νομίζω ξεκάθαρα, πως η συνθήκη της νομισματικής ένωσης και το ευρώ ειδικότερα, λόγω των δομικών τους προβλημάτων, κατέληξαν να προκαλέσουν τεράστια προβλήματα στις οικονομίες των ασθενέστερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης …
Θα πρότεινα να το διαβάσουν οπωσδήποτε οι ορκισμένοι νεοφιλελεύθεροι μπας και αντιληφθούν ότι την οικονομική καταστροφή της χώρας μας, όπως και άλλων στην Ευρωζώνη, δεν την προκάλεσε ο “τεμπέλης Έλληνας” ή “το προβληματικό δημόσιο” αλλά κυρίως και βασικά, ο τρόπος που το χρηματιστικό κεφάλαιο της ευρωζώνης μετέτρεπε τα γερμανικά πλεονάσματα σε ελλείμματα των ασθενέστερων χωρών.
Επειδή όμως δεν έχω σκοπό να κάνω βιβλιοπαρουσίαση σταματώ εδώ.
Ένα τελευταίο μόνο: Είμαι πραγματικά περίεργος αν αυτοί που μιλούν για την επιστημονική (ή πολιτική είναι πολύ υποκειμενικό θέμα) ανεπάρκεια του Βαρουφάκη (καθηγητές, δημοσιογράφοι κ.ά.)μπορούν να γράψουν, όχι βιβλίο 400 σελίδων, αλλά ένα κεφάλαιο έστω, της ίδιας ποιότητας, εμβρίθειας και πρωτοτυπίας με το δικό του κείμενο…
Για όσους το διαβάσουν…
Καλή, συναρπαστική, ανάγνωση !
