ΚαστοριάΚόσμος

Αιφνίδιος θάνατος του 32χρονου ομογενή δασκάλου Γιάννη Βοσίλλα με καταγωγή από την Καστοριά

ΝΕΑ ΥΟΡΚ: Θλίψη και οδύνη σκόρπισε στην κοινότητα της Αγίας Τριάδας/Αγίου Νικολάου στο Στάτεν Αϊλαντ ο αιφνίδιος θάνατος του 32χρονου ομογενή δασκάλου Ιωάννη Βοσίλλα από άγνωστα μέχρι στιγμής αίτια.

Τη Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου, ο Γιάννης ξαφνικά ένιωσε αδιαθεσία και έντονους πόνους στο στομάχι. Μετέβη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Στάτεν Αϊλαντ για εξετάσεις όπου και παρέμεινε μία νύχτα. Την επόμενη ημέρα πέθανε μέσα στο νοσοκομείο, ξαφνικά, χωρίς να γνωρίζουν ακόμη οι γιατροί τα αίτια. Εγινε νεκροψία και τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν σε μερικές εβδομάδες, σύμφωνα με δηλώσεις στον «Εθνικό Κήρυκα» της θείας του αείμνηστου, Ελπίδας Βοσίλλα.

Ο αείμνηστος Γιάννης Βοσίλλας.
Ο αείμνηστος Γιάννης Βοσίλλας.

Ο «Ε.Κ.» σε μία προσπάθεια να ριχθεί φως στα αίτια θανάτου επικοινώνησε με το γραφείο του ιατροδικαστή όπου μας ενημέρωσαν ότι δεν μπορούν να δώσουν οποιαδήποτε πληροφορία διότι η νεκροψία έγινε εντός του νοσοκομείου από δικούς τους παθολόγους. Σε επικοινωνία μας με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο αρνήθηκαν να προβούν σε οποιαδήποτε σχόλιο επικαλούμενοι το νόμο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Η Νεκρώσιμη Ακολουθία του «χαμογελαστού παιδιού» όπως τον αποκαλούσαν όλοι, τελέσθηκε το περασμένο Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου όπου πλήθος κόσμου με μάτια κλαμένα είπαν το τελευταίο αντίο.

Ο «Ε.Κ.» επισκέφθηκε την Κυριακή πρωί την οικία Βοσίλλα για να εκφράσει τα θερμά του συλλυπητήρια στους γονείς και συγγενείς του αείμνηστου δασκάλου. «Ο Γιάννης μου ήταν ένα εξαιρετικό παιδί με χρυσή καρδιά και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Οι μαθητές και οι συνάδελφοί του τον λάτρευαν, όλος ο κόσμος τον αγαπούσε» δήλωσε στον «Ε.Κ.» η μητέρα του Πολυξένη με τρεμάμενη φωνή και δάκρυα στα μάτια.

Οι γονείς Αντονι και Πολυξένη.
Οι γονείς Αντονι και Πολυξένη.

«Το παιδί μου αγαπούσε υπερβολικά την Ελλάδα. Πήγαινε πολύ συχνά διακοπές στην Καστοριά και στην Πάτρα για να δει τους αγαπημένους του παππούδες και γιαγιάδες οι οποίοι και εκείνοι του είχαν μεγάλη αδυναμία γιατί ήταν το πρώτο τους εγγόνι από τους τρεις γιους που έχω, τα άλλα δύο μου παιδιά είναι ο Αντονι και ο Ανδρέας.

Και εδώ στην Αμερική ο Γιάννης μου αγαπούσε οτιδήποτε είχε σχέση με την Ελλάδα. Πήγε στο σχολείο του Αγίου Νικολάου, μικρός ήταν παπαδάκι στην εκκλησία, πήγαινε στο κατηχητικό, ενώ κάθε χρόνο βοηθούσε στο φεστιβάλ της κοινότητας. Σήμερα, ο ένας από τους γιους μου βλέποντάς με να κλαίω, μου είπε ‘μαμά τι θα προτιμούσες; Να μην είχες καθόλου τον Γιάννη στη ζωή σου ή τώρα που τον είχες για 32 χρόνια;’. Τα λόγια του αυτά μου έδωσαν δύναμη και κουράγιο για να αντέξω και με έκαναν να καταλάβω ότι ήμουν πραγματικά ευλογημένη από τον Θεό που μου έστειλε ένα τέτοιο παιδί» συμπλήρωσε η συντετριμμένη μητέρα.

Τα τρία αδέλφια με την αγαπημένη τους μητέρα. Από αριστερά στα δεξιά ο Αντρέας, η μητέρα Πολυξένη, ο αείμνηστος Γιάννης και ο Αντονι.
Τα τρία αδέλφια με την αγαπημένη τους μητέρα. Από αριστερά στα δεξιά ο Αντρέας, η μητέρα Πολυξένη, ο αείμνηστος Γιάννης και ο Αντονι.

Ο ιταλικής καταγωγής πατέρας κ. Αντονι αν και σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση θέλησε να ευχαριστήσει μέσω του «Ε.Κ.» όλο τον κόσμο για τη συμπαράστασή τους στις πολύ δύσκολες στιγμές που περνάει η οικογένειά του. «Ο γιος μου θα παντρευόταν στις 22 Απριλίου την αρραβωνιαστικιά του, Στέφανι Μινίνι, όμως δυστυχώς δεν πρόλαβε να ντυθεί γαμπρός. Μου δίνει κουράγιο η σκέψη ότι στα 32 του μόλις χρόνια έκανε πράγματα που πολλοί άνθρωποι δεν έχουν κάνει σε όλη τους τη ζωή. Ο Θεός θέλησε να μας τον πάρει για να τον έχει κοντά του» δήλωσε με πόνο ψυχής.

Η ξαδέλφη του Νταϊάνα Ζαμόρε δήλωσε ότι «ο Γιάννης ήταν μία πολύ όμορφη ψυχή που θα τον πεθυμήσουν πολύ, όλοι τους, όμως για πάντα θα τον έχουν ζωντανό στο μυαλό και στην καρδιά τους».

Ο ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας π. Νικόλαος Πετροπουλάκος εξέφρασε μέσω του «Ε.Κ.» τα θερμά του συλλυπητήρια για τον θάνατο του νεαρού ομογενή τον οποίο, όπως δήλωσε, θεωρούσε πνευματικό του παιδί. «Ο Γιάννης ήταν ένα θαυμάσιο και καλόκαρδο παιδί, πάντα χαμογελαστός και χαρούμενος. Ολοι τον αγαπούσαν», είπε.

Η προσέλευση του κόσμου στον ιερό ναό για να πει το τελευταίο αντίο ήταν τόσο μεγάλη που χρειάστηκε η επέμβαση της Αστυνομίας για να ρυθμίζει την κυκλοφορία των οχημάτων στη λεωφόρο μπροστά από την εκκλησία. «Εγώ τον είχα από μικρό παιδί μαζί μου στην εκκλησία, παπαδάκι και μαθητή στο κατηχητικό και στο ελληνικό σχολείο. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του και κουράγιο στην οικογένειά του» τόνισε φανερά συγκινημένος ο π. Νικόλαος.

Η πρώην διευθύντρια του Ελληνικού σχολείου της κοινότητας κυρία Αιμιλία Αντωνοπούλου δήλωσε σοκαρισμενη από τον αιφνίδιο θάνατο του Γιάννη ο οποίος υπήρξε μαθητής της.
«Πρόκειται για ένα σπάνιο παιδί. Χρυσή καρδιά. Ερχόταν στο σχολείο πάντα χαρούμενος και χαμογελαστός, πρόθυμος για να μάθει και πάντα επιμελής. Θυμάμαι που μου έλεγε διαρκώς ‘Κυρία Αιμιλία θέλω πολύ να μάθω Ελληνικά’. Κρίμα να φύγει από κοντά μας τόσο νωρίς. Είχε πολλά να προσφέρει στην κοινωνία» υπογράμμισε.

Να σημειωθεί, ότι ο αείμνηστος είχε πάθος με το επάγγελμα του δασκάλου. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Μόνσιγκνορ και από το κολέγιο Σέιντ Φράνσις στο Μπρούκλιν, με μεταπτυχιακές σπουδές στο κολέγιο Τούρο. Τα τελευταία 5 χρόνια δίδασκε στα παιδιά με ειδικές ανάγκες στο Δημόσιο σχολείο 373 ενώ ήταν και προπονητής σε ομάδα χόκεϊ Γυμνασίου.

 

ekirikas.com

περισσότερα
Back to top button