Είναι αλήθεια ότι στη Λάγκα, ποτέ δεν έχαναν (και εξακολουθούμε οι νεότεροι να μη χάνουμε) την ευκαιρία για γλέντια στα οποία βέβαια συμμετείχαν (συμμετέχουν) όλοι οι χωριανοί.
Γλέντια πολλά, γλέντια που γινόντουσαν με διάφορες αφορμές και κυρίως, σύμφωνα με αφήγηση* του αείμνηστου Χρήστου Παπαϊωάννου, τις γιορτές των «οικογενειακών»
Αγίων – προστατών.
Κάθε οικογένεια γιόρταζε τον δικό της προστάτη -Άγιο και αυτό αποτελούσε αιτία για γλέντι με καλεσμένους από την οικογένεια όλο το χωριό και όχι μόνο.
Είχε πει ο μπάρμπα-Χρήστος:
«Δεν αφήναμε γιορτή χωρίς να τη γιορτάσουμε με όργανα…Κάθε οικογένεια είχε τις ονομαστικές γιορτές. Παράδειγμα σήμερα ήταν Αη-Θανάσης γιόρταζε η δική μας οικογένεια, Ζάκηδες οι Παπαϊωάννου. Άλλη εποχή Ριζοπουλέοι**, Παπαθανασίου…»
«Είχαμε τα όργανα εδώ δικά μας, ντόπια. Είχαμε τον Σιούτκα, εδώ γεννήθηκε αυτός και τα παιδιά του. Ήταν τρία αδέρφια, Πασχάλης, Αντρέας κι ένας ακόμη που το ξεχνώ…. (γλεντούσαμε) από τον πάτο του χωριού μέχρι την κορυφή που λέμε…., είχαμε τραγουδιστές καλούς…».
Η προετοιμασία για τo γλέντι στην εορτή του Αγίου Κωνσταντίνου ξεκινούσε μέρες πριν.
Οι οικογένειες έσφαζαν αρνιά αφού ήξεραν ότι θα τους επισκεφτούν φίλοι και από τα γύρω χωριά. Οι σούβλες έπρεπε να είναι έτοιμες την ημέρα εκείνη.
Πολύ κλαρίνο, πολύ Ηπειρώτικη μουσική σε κάθε γλέντι.
Από γλέντι που δυστυχώς δεν ξέρουμε πότε και με ποια αφορμή στήθηκε και η φωτογραφία που σας παρουσιάζουμε σήμερα.
Αναγνωρίζετε τους …χορευτές;
