Σε άρθρο με τίτλο «Από τα Ελγίνεια μάρμαρα στο κοκοράκι του Κέμπριτζ, είναι ώρα να επιστραφούν τα κλεμμένα αγαθά», η Guardian ζητά την επιστροφή στις χώρες προέλευσής τους, κλεμμένων αρχαιοτήτων, όπως τα Γλυπτά του Παρθενώνα.
«Ήρθε ο καιρός οι αποικιοκρατικές δυνάμεις να επιστρέψουν πολλά από τα αντικείμενα που πήραν από πιο αδύναμα ή κατακτημένα έθνη» γράφει ο Τζόναθαν Γκλένι στο άρθρο του στη Guardian και θέλοντας να στηρίξει τη θέση του, τονίζει:
«Αν η ανάπτυξη αφορούσε μόνο την οικονομία, τότε το πού βρίσκονται τα αρχαία κειμήλια δεν θα είχε σημασία, εκτός αν είχαν ιδιαίτερα υψηλή χρηματική αξία. Αλλά, δεν είναι έτσι. Η ανάπτυξη αφορά τον πολιτισμό, τη δύναμη της εθνικής και φυλετικής ταυτότητας, την ανύψωση όλων των χωρών στο επίπεδο του διεθνούς σεβασμού, που μέχρι σήμερα αποδίδεται μόνο σε ελάχιστες (χώρες)».Δύο είναι οι λόγοι, σύμφωνα με τον Γκλένι, για τους οποίους πρέπει να επιστραφούν οι κλεμμένες αρχαιότητες:
«Πρώτον είναι θέμα δικαιοσύνης. Αναπόφευκτα, εξαιτίας της συλλογικής “μυωπίας” με την οποία τα πλούσια έθνη λειτουργούν, τα μουσεία μας δεν αντιμετωπίζονται ως αποθήκες κλεμμένων αγαθών, αλλά παρουσιάζονται ως “φύλακες” ιστορικών αντικειμένων για το καλό της ανθρωπότητας».
«Καθώς, όμως, προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε τους δεσμούς μεταξύ των χωρών, με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και όχι τη λεηλασία, τι πιο συμβολικό από τη σταδιακή επιστροφή πολλών εκ των μυριάδων αντικειμένων που αφαίρεσαν ταξιδιώτες, κατακτητές και υπάκουοι δημόσιοι υπάλληλοι;» διερωτάται.
Ο δεύτερος λόγος;
«Η περιήγηση σε ένα μουσείο του Λονδίνου, με συναδέλφους σου από ανεπτυγμένες χώρες, σού υπενθυμίζει το προνόμιο τού να έχεις πρόσβαση σε ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας. Αυτό που μπορούν να δουν οι Λονδρέζοι (και όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφθούν το Λονδίνο) είναι διαθέσιμο για τον περισσότερο κόσμο μόνο μέσα από τα βιβλία. Μπορείς να μάθεις πολλά περισσότερα με μία μισάωρη βόλτα στο Βρετανικό Μουσείο από ό,τι με τη μελέτη εβδομάδων. Γιατί οι Βρετανοί να έχουν το προνόμιο να βλέπουν τους θησαυρούς του κόσμου; Δεν είναι καιρός να αναπτύξουμε δημιουργικούς τρόπους, ώστε να εξασφαλίσουμε πως όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν αυτό που μαθαίνουν τα παιδιά στη Βρετανία, όταν τριγυρνούν σε μουσεία δίνοντας ελάχιστη προσοχή και κολλώντας τσίχλες σε αρχαία γλυπτά;».
